پایگاه خبری فوتبالی - روبرتو دی زربی، سرمربی مارسی، از سختی‌هایی که او را شکل داده است پرده برداشت و فاش کرد که خانواده‌اش در جریان بحران اقتصادی ایتالیا مجبور به فروش کارخانه‌شان شدند.
به گزارش فوتبالی، او می‌گوید فوتبال هرگز صرفا سرگرمی نبوده، بلکه مسیری برای مسئولیت‌پذیری، رستگاری اجتماعی و رشد شخصی بوده که هم زندگی او و هم فلسفه مربیگری‌اش را شکل داده است.
ماجراجویی دی زربی تا مارسی، ریشه‌های بسیار شخصی دارد. بین سال‌های ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۴، در طول یک بحران اقتصادی، خانواده‌اش مجبور شدند کارخانه تولید حصیر خود را بفروشند و این امر آن‌ها را به سال‌های بسیار دشواری کشاند. برای دی زربی، فوتبال چیزی فراتر از یک بازی شد؛ ابزاری برای حمایت از خانواده‌اش بود.
دی زربی در مصاحبه با کوریره دلا سرا گفت: "این اولین باری است که در مورد آن صحبت می‌کنم. لحظه خاصی در زندگی من وجود داشت که فوتبال را برای حمایت از خانواده‌ام شروع کردم. من از تیم جوانان به لومتزانه و سپس به میلان رفتم، بین سال‌های ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۴، که همزمان با بحران اقتصادی در خانه بود، ما مجبور به فروش کارخانه حصیر شدیم و سال‌های بسیار سختی را پشت سر گذاشتیم".
او افزود: "در آن لحظه، دیگر شوخی نمی‌کردم. بعد از ترک تیم جوانان، یک روز پس از امضای اولین قرارداد پنج ساله با میلان، در شعبه (بانک) بودم و وثیقه را برای خرید یک خانه برای والدینم امضا می‌کردم. برای من، فوتبال هرگز صرفا سرگرمی نبوده است".
این تجربه شدید و شکل‌دهنده، فلسفه او را به عنوان یک مربی هدایت کرده است. او می‌گوید سختی‌ها، هم انگیزه و هم دیدگاه به او داده‌اند و مردی را شکل داده‌اند که فوتبال را نوعی رستگاری اجتماعی می‌بیند.
دی زربی می‌گوید مربیگری از درس‌های زندگی جدا نیست. او به یاد می‌آورد که در دوران بازی در رومانی و همچنین در دوران مربیگری، مدت‌های طولانی دور از خانواده‌اش بوده و لحظات مهمی از زندگی فرزندانش را از دست داده است. این امر رویکرد او در مارسی را تغذیه می‌کند. او به دنبال ارتباط و محبت با بازیکنان است و معتقد است که احترام و درک خارج از زمین، یک پویایی انفجاری و سازنده را در زمین ایجاد می‌کند.
او در مورد تصمیم خود برای بردن تیم به اردو و دویدن در ساعت ۵ صبح، گفت: "احتمالا بهترین کاری بود که انجام دادم، کاری که به من به عنوان یک شخص نزدیک‌تر بود. من به نارضایتی بچه‌ها، که در خانه عملکرد خوبی نداشتند، گوش دادم و آن را درک کردم. من کاری قدرتمند انجام دادم تا به آن‌ها کمک کنم یکدیگر را بهتر بشناسند. و سپس سه جلسه برگزار کردم. در یکی، احساسات منفی که در ولودروم داشتیم را مطرح کردیم. روز بعد، هر بازیکن ارزش‌هایی را که با آن‌ها همذات‌پنداری می‌کرد به اشتراک گذاشت، ما آن‌ها را نوشتیم و آویزان کردیم. سپس ویدیویی درباره هواداران در ولودروم نشان دادیم تا به آن‌ها کمک کنیم بفهمند با چه کسانی طرف هستند".
روش‌های دی زربی هم نشان‌دهنده انضباط و هم همدلی است. با الهام از روزهای حضور در آکادمی جوانان میلان زیر نظر اسطوره‌هایی مانند پائولو مالدینی و فرانکو بارزی، او برای اخلاق، سخت‌کوشی و احترام متقابل ارزش قائل است.
دی زربی گفت: "آکادمی جوانان میلان یک مدرسه بود. (پائولو) مالدینی، (فرانکو) بارزی، (مائورو) تاسوتی و تمام آن بازیکنان بزرگ، اخلاق فوتبال، ارزش تمرین، اهمیت تمرین سخت‌تر بعد از پیروزی، احترام در یک گروه، از جمله وقت‌شناسی، را به من آموختند. من خود را فرزند میلانلو، فرزند میلان واقعی، می‌دانم".
به نظر می‌رسد روش‌های دی زربی با شروع قوی مارسی در این فصل نتیجه داده است. آن‌ها در رده دوم لیگ یک قرار دارند و تنها یک امتیاز با پاری سن ژرمن فاصله دارند و پس از شکست در لیگ قهرمانان اروپا مقابل رئال مادرید، با غلبه ۴ بر ۰ بر آژاکس در دومین بازی خود در این تورنمنت، خود را بازیابی کردند.
