وقتی صحبت از جام جهانی فوتبال میشود، دیگر تنها یک رویداد ورزشی در میان نیست؛ بلکه پدیدهای اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی است که میلیونها نفر را در سراسر جهان به حرکت درمیآورد. جام جهانی ۲۰۲۶ از این نظر نقطهی عطفی در تاریخ فوتبال و گردشگری خواهد بود، زیرا نخستین بار است که این رقابت با حضور ۴۸ تیم و در سه کشور برگزار میشود. همین تغییرات ساختاری، تأثیری شگرف بر صنعت گردشگری جهان خواهد گذاشت و موجی از سفرها، تعاملات فرهنگی، سرمایهگذاریها و تجربیات مشترک انسانی را رقم خواهد زد.
میزبانی سهگانه
برگزاری جام جهانی ۲۰۲۶ در سه کشور، نهتنها نمادی از همکاری بینالمللی است، بلکه الگویی تازه از گردشگری چندمرکزی به شمار میآید. در این مدل، میلیونها تماشاگر از سراسر جهان میان سه کشور میزبان جابهجا خواهند شد؛ از استادیومی به استادیوم دیگر، از شهری به شهر دیگر، و از فرهنگی به فرهنگی دیگر. این تجربهی چندمکانی، باعث میشود گردشگران فرصت بینظیری برای کشف مکانهای جدید، فرهنگهای متنوع و مناظر متفاوت داشته باشند.
کشورهای میزبان با چالشهایی همچون هماهنگی در حملونقل، افزایش ظرفیت اقامتگاهها، و مدیریت جریان گردشگران مواجه خواهند شد. اما در عین حال، این فرصت را دارند تا زیرساختهای خود را بهروز کنند، خدمات گردشگری را توسعه دهند و از این رویداد برای معرفی چهرهی جهانی خود بهره ببرند. میزبانی مشترک به معنای تقسیم منافع و مسئولیتهاست، اما در نهایت، همهی این کشورها در معرض توجه جهانی قرار خواهند گرفت و میلیاردها نفر از طریق رسانهها یا سفر حضوری، با فرهنگ و هویت آنها آشنا خواهند شد.

گسترش افقهای گردشگری
حضور ۴۸ تیم در جام جهانی ۲۰۲۶، معنای واقعی جهانی شدن فوتبال را نشان میدهد. این افزایش تعداد تیمها موجب میشود کشورهایی از قارههای کمتر نمایان نیز فرصت حضور در صحنهی بزرگ را بیابند. به همین دلیل، شمار هواداران بینالمللی و گردشگران ورزشی نیز افزایش مییابد. هر تیم مجموعهای از هواداران متعصب، خانوادهها، رسانهها و حتی مسئولان دولتی را همراه خود دارد که همگی در جریان برگزاری مسابقات سفر خواهند کرد.
با درنظر گرفتن افزایش تعداد بازیها، شهرها و استادیومها، این رویداد به یکی از بزرگترین جابهجاییهای انسانی تاریخ ورزش تبدیل خواهد شد. هتلها، خطوط هوایی، شرکتهای حملونقل زمینی، رستورانها، و فروشگاههای محلی از این جریان بهره خواهند برد. میلیونها رزرو اقامت، خرید بلیت، گردش شهری و تورهای تفریحی شکل میگیرد و اقتصاد گردشگری هر سه کشور میزبان شاهد جهشی چشمگیر خواهد بود.
میلیونها سفر
در رویدادی با این مقیاس، میلیونها سفر تنها آمار نیستند؛ بلکه زنجیرهای از تأثیرات اقتصادی را تشکیل میدهند. گردشگران برای هر سفر خود هزینههایی در زمینهی اقامت، تغذیه، حملونقل، تفریح، خرید سوغات و شرکت در برنامههای فرهنگی میپردازند. این هزینهها مستقیم یا غیرمستقیم به اشتغالزایی، افزایش تولید ناخالص داخلی و توسعهی منطقهای منجر میشود.
در عین حال، گردشگری ورزشی نقش مهمی در دیپلماسی عمومی دارد. وقتی هواداران از سراسر جهان در یک محیط مشترک گرد هم میآیند، ارتباط میان ملتها افزایش مییابد و تصویر کشور میزبان در ذهن گردشگران شکل تازهای پیدا میکند. این پدیده را میتوان «دیپلماسی نرم فوتبال» نامید؛ جایی که توپ گرد، مرزها را کنار میزند و ارتباطات انسانی را تقویت میکند.
تأثیر بر زیرساختها و تصویر جهانی میزبانها
هر کشوری که میزبانی جام جهانی را برعهده دارد، از مدتها قبل درگیر برنامهریزی برای توسعهی زیرساختها میشود. از ساخت و بازسازی استادیومها گرفته تا گسترش فرودگاهها، راهها، مترو، و امکانات شهری، همهی این پروژهها بهطور مستقیم بر کیفیت زندگی شهروندان نیز اثر میگذارد.
پس از پایان مسابقات، زیرساختهای باقیمانده میتوانند به پایگاههای دائمی گردشگری تبدیل شوند؛ استادیومها به موزهها و مراکز فرهنگی بدل میشوند، مسیرهای هوایی جدید فعال باقی میمانند، و شهرها با تجربهی میزبانی جهانی، مقصدهای جذابتری برای سفر خواهند شد. در واقع، جام جهانی تنها یک جشن موقت نیست، بلکه سکویی برای پیشرفت بلندمدت صنعت گردشگری است.
نقش فناوری و رسانه در تجربه گردشگران
در عصر دیجیتال، سفر کردن با تکیه بر فناوری آسانتر از همیشه شده است. هواداران فوتبال از طریق اپلیکیشنها و وبسایتهای رسمی میتوانند مسیر مسابقات، اقامتگاهها، حملونقل و جاذبههای گردشگری را برنامهریزی کنند. فناوری واقعیت افزوده در استادیومها، پخش زندهی هوشمند و امکان رزرو فوری خدمات گردشگری باعث شده تجربهی هواداران از مرزهای سنتی فراتر رود.
رسانهها نیز نقشی حیاتی دارند؛ زیرا هر تصویر و ویدیو از بازیها، به نوعی تبلیغ برای شهرها و کشورهای میزبان محسوب میشود. میلیونها نفر در سراسر دنیا از طریق تلویزیون و شبکههای اجتماعی با مناظر شهری، فرهنگ محلی و سبک زندگی مردم این کشورها آشنا میشوند.
پیوند فوتبال و فرهنگ
یکی از ویژگیهای خاص جام جهانی ۲۰۲۶، ترکیب تجربههای فرهنگی با فوتبال است. در کنار مسابقات، جشنوارههای محلی، موسیقی، نمایشگاههای هنری و برنامههای مردمی برگزار میشود که جذابیت سفر را دوچندان میکند. گردشگران نهتنها برای دیدن بازیها، بلکه برای لمس فرهنگ میزبان نیز سفر میکنند.
وقت سفارت کانادا ممکن است برای برخی گردشگران ایرانی معنای ویژهای داشته باشد؛ چراکه برای حضور در این رویداد یا حتی سفر تماشایی به کشورهای میزبان، نیاز به برنامهریزی دقیق و دریافت ویزا دارند. این امر نشان میدهد که فوتبال چگونه به عامل محرک سفر و حتی بهانهای برای تجربهی بینالمللی تبدیل شده است.

جمعبندی
جام جهانی ۲۰۲۶ با حضور ۴۸ تیم در سه کشور، رویدادی بیسابقه در تاریخ فوتبال است. اما آنچه این رویداد را فراتر از یک مسابقه میبرد، نقش آن در صنعت گردشگری جهانی است. میلیونها نفر به حرکت درمیآیند، شهرها تغییر میکنند، فرهنگها به هم نزدیک میشوند، و فوتبال بار دیگر ثابت میکند که فقط یک بازی نیست — بلکه زبانی جهانی برای ارتباط، سفر و شناخت است.










