تراکتور البته با مربیگری تونی اولیویرای محبوب و پرتغالی جام حذفی کشور را در سه فصل پیش تصاحب کرد اما اینک با هدایت مجدد امیر قلعه‌نویی در پی مقام اولی لیگ برتر است که طبعا عنوان بزرگتری به حساب می‌آید.نفرگیری‌های تراکتور در اوایل تابستان امسال نیز قدم‌های موثری در راه نیل به این موفقیت احتمالی بوده است، تیم امیر قلعه‌نویی در عین از دست دادن سربازان موقتی‌اش مثل رحمانی و حمودی و همچنین کلانتری، عابدینی، نانگ، رمزی و آلوستو سزار، ادینیو را پس گرفت و کهنه‌کاری مثل بنگر را به مرکز دفاعی‌اش فرستاد و محمد نوری را هم مسوول ساماندهی مرکز خط میانی‌اش ساخت و البته بازیکنان سامانده دیگری چون کیانی را هم حفظ کرد و همینطور ایرانپوریان را که پریروز هر دو گل تراکتور را در یکی از شهرآورد‌های تبریز به سبزهای ماشین‌سازی تحمیل کرد.در لیگی که فقط پرسپولیس 9 امتیاز از حداکثر 12 پوئن ممکن را کسب کرده، اندوخته 8 امتیازی تراکتور که محصول نباختن و دو برد و دو تساوی است کارنامه خوبی به حساب می‌آید و مهم‌تر اینکه این تیم محمد ابراهیمی و هادی محمدی را نیز ضمیمه نفراتش کرده و همینطور جاسم کرار عراقی را که ژنرال ارادت ناگفته فراوانی به وی دارد. ارادتی که سبب شده چشم روی تمامی تخلف‌های قبلی وی ببندد و او را به تبریز برگرداند و از این طریق ریسک بزرگی انجام بدهد.ابراهیمی در رفت و آمد از گسترش فولاد به بازیکن بهتری تبدیل شده است و گاه حرکات سریع پا به توپ و زدنش به قلب دفاع حریفان هر بیننده‌ای را به وجد می‌آورد. ژنرال برخی مهره‌های موثر قبلی تراکتور شامل اخباری را نیز حفظ کرده و به مجموعه‌ای رسیده که اگر دومرتبه نایب قهرمانی سال‌های اخیر خود را تکرار کند، بیش از آنکه یک موفقیت بزرگ تلقی شود، فقط افسوسی بر عنوان اولی از دست رفته خواهد بود. مقام‌هایی که توسط همین قلعه‌نویی و اولیویرا کسب شده بود و دومی چنان نزدیک به هدف نهایی بود که تبریزی‌ها هنوز افسوس آن را می‌خورند. افسوسی که حاضر نیستند این بار هم تکرار شود.
*وصال روحانی
