رقابتی که فینال فصل جاری لیگ برتر نامیده میشود، تحت تاثیر رای دیروز فیفا به سمت یکطرفه شدن میل کرده است.
به گزارش کاپ، جدال فینالگونه بعدزظهر فردای لیگ برتر ایران تحت تاثیر رای فیفا به محرومیت تراکتورسازی از خرید بازیکن در فصل نقل و انتقالات، اندکی آن شور واقعی خود را از دست داده است.
امیر قلعهنویی، سرمربی خوشفکر تراکتورسازی و پرافتخارترین سرمربی تاریخ لیگ برتر ایران امیدوار بود تا در غیاب بازیکنان محرومی مثل مهدی کیانی، مهدی شریفی و خالد شفیعی از سجاد شهباززاده مقابل پرسپولیس استفاده کند اما نه تنها این بازیکن اجازه عقد قرارداد با تیم را پیدا نکرد، بلکه امید عالیشاه، احمد نوراللهی و هاشم بیکزاده هم به احتمال خیلی قوی نمیتوانند در دیدار فردا برای تیم خودشان به میدان بروند؛ با این حال تراکتور چارهای غیر از حمله ندارد چون هر نتیجهای غیر از برد در شرایط فعلی، به معنای خداحافظی تقریبی با رویای قهرمانی در لیگ خواهد بود. بر این اساس خیلی از فوتبالدوستان آرزو میکردند کاش حکم فیفا حداقل پس از این فینال اعلام میشد تا شاهد ستارهبارانی در بازی بزرگ لیگ باشیم، با این حال امیر قلعهنوعی با وجود میل زیادی که به نباختن و احتیاط در بازیهای بزرگ دارد، طی چند سال اخیر نشان داده هر گاه نیاز به برد داشته، آن به دست آورده است و بازی فردا هم یکی از همان بازیهای به قول معروف «برد لازم» برای اوست. در طرف مقابل پرسپولیس برانکو با شور خط حملهاش پیش میتازد. طراوات و اعتماد به نفس در فاز تهاجمی و تدافعی این تیم موج میزند پس باید شاهد یک بازی زیبا حتی بدون ستارگان باشیم؛ هر چند اگر ستارگان تراکتور بودند، جذابیت بیشتر هم میشد. فارغ از تمام بحثهای حاشیهای پیرامون دوئل 2 تیم برای قهرمانی که مباحث را به سمت مسائل غیرفوتبالی هم کشاند، این بازی و این نوع بازیها چون توجه عمومی به لیگ برتر را بسیار افزایش میدهد، اتفاق مثبتی برای بالندگی و افزایش لیگ ماست؛ لیگی با گذشت چندین سال از حرفهای شدن، آماتوریسم را در تمام وجوه خود حس میکند. بازیهای فینال گونه اینچنی ما را به روزهای خوب دهه 60 و 70 میبرد؛ زمانی که در همه مجامع عمومی حرف از فوتبال و کریخوانیهایش بود. امیدواریم حالا که این بازی چنین توجه گستردهای از شرق تا غرب و جنوب و شمال و مرکز را در فوتبال نیازمند به توجه ما تولید کرده، خروجی 90 و چند دقیقه جدال در زمین پرتب و تاب هم تامین کننده این شور و هیجان باشد.