حمیدرضا صدر به رقابت پایاپای دو تیم منچستری و دو حریف قدیمی پرداخته، به نفس گیرترین رقابت این فصل در اروپا.
به گزارش "ورزش سه"، میان همه نبردهای یک به یک هیچ نبردی تب و تاب جنگ های این دو را ندارد، آن هم روی نیمکت دو باشگاه همشهری که کینه شان تاریخچه کهنی دارد. اکنون آنها صدرنشینان لیگ برتر هستند: با امتیازهای یکسان، با تعداد بردهای یکسان، بدون شکست، با معرفی دو خط حمله برتر و کمترین تعداد گل خورده... در همان مصافی که آن را شانه به شانه خوانده اند. جدول لیگ برتر بازتابنده این رقابت شده:
منچستریونایتد: 6 بازی، 5 برد، یک تساوی، بدون شکست، 21 گل زده، 2 گل خورده، 16 امتیاز
منچستر سیتی: 6 بازی، 5 برد، یک تساوی، بدون شکست، 17 گل زده، 2 گل خورده، 16 امتیاز
این مصاف نه فقط مصاف دو همشهری قدیمی بلکه رقابت ژوزه مورینیو - پپ گواردیولا هم هست. همان دو نفری که روزگاری طی سال های 2000-1996 در بارسلونا کنار هم بودند: مورینیو به عنوان مربی و پپ در کسوت یک بازیکن. همان دو نفری که بعدها به عنوان مربیان دو دشمن قدیمی در اسپانیا خصمانه ترین نبردها را پی گرفتند. مورینیو بود که با اینتر در نیمه نهایی 2010 لیگ قهرمانان بارسا شکست ناپذیر را پس از سه گانه پپ شکست داد و پپ بود که چند ماه بعد مورینیو را روی نیمکت رئال مادرید با پنج گل خرد کرد. خشن ترین نبرد بارسا - رئال در این دوران به آنها تعلق داشت. نبردی در آغاز فصل 2011 که بارسا 2-3 پیروز شد و سه بازیکن کارت قرمز گرفتند و نه بازیکن کارت زرد و مورینیو هم به ویانووا حمله برد.
آخرین باری که مورینیو و گواردیولا به مصاف شانه به شانه رفتند فصل 12-2011 لالیگا بود، طی دومین فصل حضور مورینیو در رئال مادرید. مورینیو آن فصل با پیروزی 1-2 در نوکمپ در بهار آن فصل مقهرمانی رئال را امضا کرد. همان دیداری که سامی خدیرا گل اول را زد... شش هفته بعد پپ رفته بود. خداحافظی کرده بود. ولی آن دو سرانجام دوباره هم در یک لیگ قرار گرفتند و هم در یک شهر در شمال انگلیس. در منچستر یونایتد و منچستر سیتی.
مورینیو و پپ در فصل پیش هم برابر یکدیگر قرار گرفتند، ولی تیم های شان را از آن خود نمی خواندند و در مصاف چلسی و تاتنهام هم عقب افتادند. حالا پپ در سیتی 410 میلیون پوند خرید کرده و مورینیو در یونایتد 313 میلیون پوند. حالا تیم های خودشان را ساخته اند و از آغاز فصل، لیگ را در انقیاد خود گرفته اند. هر دو تیم طی شش هفته فقط دو گل خورده اند و بیشترین تعداد کلین شیت را داشته اند، ولی در عین حال یادآور بازی های نمونه ای تیم های مورینیو و پپ هم بوده اند: قدرت و مقاومت از نوع مورینیویی و تصاحب و گردش توپ از نوع گواردیولایی. یونایتد و سیتی طی شش دیدار جمعا سی و هشت بار در لیگ دروازه ها را گشوده اند که یعنی بیست و هفت درصد همه گل های لیگ را منچستری ها زده اند.
سیتی به قول انگلیسی شده برپا کننده " Goal Party ": ضیافت گل. 21 گل در شش دیدار بهترین رکورد تاریخ سیتی در لیگ بوده. سرجیو آگرو تمام نشدنی هفته پیش سه بار دروازه را گشود و این هفته یک بار دروازه پالاس را باز کرد و فقط یک گل با رکورد 177 گل اریک بوک برای سیتی طی سال های 40-1928 فاصله دارد. گابریل خسوس اوج گرفته، لیروی سانه با هفت شوت در قاب دروازه پنج گل زده و رحیم استرلینگ این هفته دو بار دروازه پالاس را فتح کرد. به اینها نمایش کوین دی بروین و داوید سیلوا را بیفزاییم و یادمان نرود سه مدافع سیتی در سه بازی آخر سه گل زده اند. حمله های سیتی از دو گوش در این فصل یادآور نفوذهای دنی آلوز در بارسا شده اند و کایل واکر و بنجامین مندی که سیتی برای شان نزدیک به صد میلیون پوند پرداخته سیتی را متحول کرده اند. بازیکنان سیتی در فصل پیش به طور متوسط در هر بازی 3/14 بار توپ را روی دروازه با دقت نوزده درصدی سانتر کردند که این متوسط در این فصل به 6/18 سانتر با همان میزان دقت افزایش پیدا کرده.
وورد نمانیا ماتیچ به یونایتد به خط دفاعی صلابت بخشیده و روملو لوکاکو با هجوم های مستقیمش به قلب دفاع همان نیشی را می زند که روزگاری دیدیه دروگبا در چلسی و دیگو میلیتو در اینتر برای مورینیو می زدند. برخلاف فصل پیش که زلاتان ایبراهیموویچ و وین رونی طی بازی با توپ روند حمله را کند می کردند. لوکاکو در هر شش دیدار لیگ گل زده و دقت شوت هایش تا این جا بیشتر از هری کین، سرجیو آگرو، گابریل خسوس و آلوارو موراتا بوده است.
یونایتد در مقایسه با سیتی برای گشودن دروازه ها جان بیشتری کنده. آنها این هفته با یک گل ساتهمپتون جان سخت را شکست دادند و حتی پیروزی 0-4 هفته پیش برابر اورتون هم برخلاف نتیجه ظاهری اش با دشواری در دقایق پایانی کسب شد. چنان که 9 گل از 17 گل یوناتید پس از دقیقه هفتاد به ثمر رسیده اند و سی و هشت درصد گل های ده دقیقه آخر رقابت ها به یونایتد تعلق داشته: دو گل برابر وستهام، سه گل مقابل سوانسی، یک برابر لستر و سه گل مقابل اورتون. زنندگان گل های یونایتد خبر از نیمکت غنی سرخپوش ها می دهند. 7 گل از 21 گل در همه رقابت ها توسط ذخیره ها زده شده اند: مارکوس راشفورد، آنتونی مارسیال و فلینی.
فصل تازه آغاز شده و رقابت مورینیو - گواردیولا در لیگ برتر، پر تب و تاب ترین نبرد دو نفری است که جمعا چهل و شش جام را بالا برده اند و چهار بار قهرمان اروپا شده اند، ولی به قول مورینیو "ما این فصل بهتر شده ایم، ولی هنوز در آغاز راه بسر می بریم که این یعنی هیچ".
حمیدرضا صدر
از همین نویسنده بخوانید:
بارسا بدون رئال و رئال بدون بارسا؟
باز هم کابوس: آرسنال در استمفورد بریج
از رئال کهکشانی تا رئال ضد کهکشانی
نیمار: خروج از سایه مسی و رونالدو
پیراهن باشگاه سنگینتر است یا پیراهن ملی؟
قصه امروز: فوتبال همان آرزو است
ایتالیا2017: پسران جوانِ ونتورای کهنسال
نه، این بار کسی برای ونگر دل نسوزاند
به یاد شکوه از دست رفته یک امپراتوری
رازگشایی معمای ویمبلی: تاتنهام- چلسی
ویژه از جزیره: من خسه هستم و تو ونگر
جام برای آسنسیو، چاقو برای والورده
سرقت از رستوران ایتالیایی در لندن
آیا بارسلونا در حال فروپاشی است؟
چلسی و کونته: وحشت از سرنوشت آنچلوتی
نیمار - پاریس؛ عملیات گنگستری 2017
نیمار: بی وفایی و پول پرستی یا فرار از سایه مسی؟
چهل سالگی دیدار ایران - آرژانتین؛ جشنواره رئال
گرت بیل: پسر سرگردان برنابئو
جنون خرید در فوتبال اروپا: خرج کن و فقط خرج!
مورینیو و یونایتد: فصل دوم، فصل پرواز؟
چلسی و دیگو کاستا: جنگ با خروس جنگی
انتقال جنجالی بونوچی: چرا سرباز کهنه کار یووه راهی میلان شد؟
خامس رودریگز: وداع طولانی و تلخ از نوع مادریدی
جان تری در آستون ویلا: نه نمی تونی از روی سایهات بپری
طناب داری که آرام و بی صدا بافته شد
پوچتینو در لبه تاریخ و رویا
تابستان از نوع آرسنالی؛ بهترینها را از دست بده
سایه و روشن های یک انتقال جنجالی
بازگشت رونالدو به منچستریونایتد: هفت پرسش
نگاه انتقادی اکونومیست به صعود ایران!
کیروش: از منچستر تا تهران برخلاف مسیر آب
وقتی عروسی به کوچه ایران رسید
روزی که بلیت جام جهانی مهر باطل خورد
از رونالدو تا بوفون؛ از آسمان تا زمین
زیدان - آلگری: نیشها را به هیچ بگیر
توخل و دورتموند: وداع سرد سرد با دیوار زرد
فرانچسکو توتی: پس باد همه چیز را با خود نخواهد برد
گاسکویین 50 ساله: بدون نامهای از محبوبه بیوفا
آیا دو جام یونایتد، جام های میکی ماوس بودند؟!
سه سقوط کرده: ونگر، گواردیولا، مورینیو
زیدان ماند و انریکه رفت
جان تری: وداع مرد احساساتی تک باشگاهه
چلسی 2017: دویدن دنبال باد
شبی در آمستردام برخلاف جریان آب
وقتی هیولا، سرخپوستها را بلعید
بازنگری تاریخیترین قهرمانی پرسپولیس؛ جام 1352
کسی نمیگفت آفتاب در مونیخ میدرخشد
مسی: خرمن آتش در میعاد
ال کلاسیکو: شب خوک زده با فیگو
تونی آدامز و سالاد فصل هجده ملیتی گرانادا
سی ال؛ لبخند دارودسته مادریدی
یوونتوس - بارسلونا: هفت پرده از نبرد انتقامی
میلان؛ فیل بزرگ در تاریکی مطلق
منچستریونایتد؛ چرا این تیم خود را پیدا نمیکند؟
مرگ تدریجی فوتبال هلند: چرا و چگونه؟
سایه روشنهای جذابترین لیگ جهان
مارچلو لیپی: مردی برای همه فصول
قطر - ایران؛ بازخوانی نبرد تلخ دوحه 1376
بهشت بر تو ارزانی باد پسرجان...
سیتی - موناکو؛ کبریت خیس برابر آتش گداخته
بازخوانی اولین فصل مورینیو در چلسی
سیندرلا؛ نیمه شب چهارشنبه به وقت نوکمپ
نه، این همه آرزوهای ناپولی نبود...
تو هم تمام شدی آقای ونگر
انریکه و بارسا: اینجا زمان برای کسی متوقف نخواهد شد
خوردن استیک با دندانهای مصنوعی
معجونی که فوتبال انگلیس را تغییر داد
تجدید خاطره با ایکر کاسیاس
آلگری: از تورین تا لندن و بارسلونا
بارسا در پاریس: ده پرده از کشتار والنتاین
لیگ قهرمانان: ناقوسها برای که بهصدا در میآیند؟
اولین توفان: وسترن در امجدیه
ردبول؛ بوندسلیگا علیه نوشیدنی شیطان!
ظهور و سقوط لستر: وداع با رمانتیسم؛ سقوط نکنید، بمانید آقای رانیری
آرسن ونگر: گربه خانگی میان ببرهای گرسنه
یادداشت حمیدرضا صدر درباره تیم محبوب ایتالیایی؛ رم، کولوسئوم در غیاب سزار
لیورپول و کلوپ: ژانویه عذاب آور
از رونی تا رونالدو: مسیر موازی پسران فرگوسن
از قلیچ خانی و هاشمی نسب تا سرجیو راموس: دست دادن با آتش
رونالدو برزیلی یا رونالدو پرتغالی؟
جام جهانی 48 تیمی: معما، پرسش و دلار
از اوفارل تا کیروش: همان شهرزاد قصهگو
بازگشت یاپ استام به منچستر: داغ آن وداع تلخ
یوونتوس: همان بالا با یک علامت سوال
قربانگاه والنسیا، نفرین خفاشها
فوتبال سال 2016؛ ده پرده از زندگی و مرگ
آیا یونایتد و مورینیو سرانجام به جاده اصلی بازگشتهاند؟
آقای گل محجوب؛ از سیلی عبده تا مرگ در استکهلم
از چلسی تا آرسنال، از آنتونیو تا آرسن
لیونل مسی 2016: هم شیرین شیرین؛ هم تلخ تلخ
یادداشت ویژه حمیدرضا صدر برای برنده توپ طلا؛ رونالدو: رنج به علاوه سرمستی
گواردیولا در باتلاق انگلیسی
میلان: مشت آهنین درون مخمل راه راه
ردبول، نوشابه منفور بوندسلیگاست!
هفته چهاردهم لیگ برتر: باران آنها را برد
ال کلاسیکو 232 : کسالت آمیخته به جادوی صد
هفته سیزده لیگ برتر: کونته آن بالا و مورینیو این پایین
تا 41 سالگی در برنابئو؛ کریستیانو میتواند؟
با این بارسلونا چه باید کرد؟
رئال به روایت زیدان: بی های و هوی، بی زرق و برق
هفته دوازده لیگ برتر: نه، تو دیگه خاص نیستی!
استیون جرارد: تاریخ تو را به کدام سو خواهد برد؟
وداع با منصور پورحیدری؛ آن چروکهای عمیق