سایت رسمی فوتبالی - فرناندو سانتوس با ژست خاص خودش تمام سوال های متعدد در باره کریستانیو رونالدو و شرایطش در تیم ملی را پاسخ می دهد. او باید متعجب باشد که چرا هیچکس نمی پرسد که این مربی چطور توانست از تیمی که تنها یک فوق ستاره در کنار ده بازیکنی که گاهی حتی به سختی می توان نام برد، یک قهرمان اروپا بسازد.
به گزارش فوتبالی، در کنفرانس خبری 20 دقیقه ای پیش از بازی روز چهارشنبه پرتغال در برابر مراکش، از سانتوس سوال شد که آیا رونالدو می تواند رکورد 13 گل زده در یک رقابت که توسط فونتین مراکشی الاصل که در فرانسه بازی می کرد، به ثبت رسیده را بشکند؟
این پرسش باعث شد تا سرمربی پرتغال عصبانی شده و ادب را کنار بگذارد: " شاید. من نمی دانم. اینجا جام جهانی است و همه این ها تیم های ملی هستند. موضوع مهم این است که به مراکش و تمام حریفان احترام بگذاریم. "
موضوع مهم برای همه از جمله این سرمربی 63 ساله که موفق شد تیمش را در حالی که در 85 دقیقه از 120 دقیقه بازی شماره هفت خود را در اختیار نداشت، این است که رونالدو تا به حال بزرگترین نام روسیه 2018 بوده است. لیونل مسی؟ از دست دادن پنالتی. نیمار؟ کندی پس از تساوی 1 – 1 با سوییس. ادن هازارد؟ ناموفق در به ثمر رساندن گل در برابر پاناما. توماس مولر؟ ناشناس در برابر مکزیک. فونتین؟ حالا 84 ساله و ناتوان از افزایش رکورد بالاتر.
در طول تمام این سالها، روش رونالدو، وسواس کسب توپ طلا، تعداد دیوانه کننده گل ها، واکنش ناخودآگاه به پاس ندادن توپ در هر موقعیتی و شوت زدن مدام تبدیل به درگیری ها و بحث هایی بی پایان شده است.
هر گل و شادی پس از حالا نکته ای برای اثبات به کس یا چیزهای دیگری است. ممکن است هدف این شادی تداعی تبلیغ مسی با حیوانات مزرعه یا فرستادن پیامی به مقامات رسمی مالیاتی اسپانیایی باشد.
وقتی پاتریک اورا داستان دعوت ناهار به خانه رونالدو زمانی که در منچستریونایتد بود را تعریف کرد و ظرف غذای بی هیجانی که شامل مرغ پخته شده بود همه متوجه شدند که حتی تغذیه این اسطوره نیز در بهترین حالت خود قرار دارد.
مردی که طعم و رنگ دیگری به فوتبال جهان بخشیده و تنها چیزی که به دست آورده تاییدیه های سودآور با شرکت ها فولاد مصر و اختراعات ژاپنی است که به شما کمک می کند سیکس پک خود را بهبود ببخشید. این بحث می تواند در زمان های متفاوت خسته کننده باشد و همه این بستگی به خودباوری یا عدم خودباوری هر فرد دارد.
هرکسی از این حجم آمادگی و استاندارد فعلی او در حالی که تقریبا در میانه چهارمین دهه زندگی خود است شگفت زده می شود.
وقتی رونالدو هفته گذشته به کنفرانس خبری در سوشی آمد، بعد از هت تریک رویایی در برابر اسپانیا که می تواند مهمترین اتفاق این جام و حتی کارنامه ورزشی او باشد، بسیار آرام و مطمئن بود. زین الدین زیدان در بازی های جام جهانی 2006 آلمان، 34 ساله شد و همچنان بهترین بازیکن جام جهانی بود و رونالدو تا فوریه بعدی 34 ساله نخواهد شد.
عملکرد اسپانیا نشان دهنده توانایی رونالدو در سی سالگی بود که توانست با تکیه بر توانایی های شخصی خود در برابر این تیم بزرگ هت تریک کرده و تیمش را از شکست نجات دهد. او از ناچو که هم تیمی خود در رئال مادرید است و به خوبی با او آشنایی دارد پنالتی گرفت و همچنین بارها از سمت دفاع راست، دنی کارواخال، عبور کرد. او همچنین به خوبی داوید دخیا را زیر نظر داشت و به همین دلیل توانست با ضربه خود گل دوم را وارد دروازه این دروازه بان کند. این رونالدو بود که خطای ضربه آزاد را گرفت تا بتواند گل شگفت انگیز سوم را به ثمر برساند.
حالا ارزش و پاسخ تمام آن سال های مصرف مرغ آب پز در دیدار پرتغال برابر اسپانیا و سطح بالای آمادگی این بازیکن در خط حمله مشخص می شود. فیفا بیشترین سرعت او در بازی را 33.98 کیلومتر بر ساعت تخمین زد که از تمام هم تیمی های جوان خود و از بیشتر بازیکنان حاضر در جام جهانی نیز بالاتر بود و این مثال خوبی از آمادگی بی نظیر فیزیکی او در این سن است.
تمام این ها باعث برانگیختن حس تحسین در اطرافیان، لبخند و آرامش در تونل و خرافات درخواست تعویض لباس شده که همه این ها کمک می کند تا او تاثیر شگفت انگیزی بر هر مسابقه و تورنمنت داشته باشد. از سانتوس پرسیده شد که چه کسی اولین بار تصمیم گرفت تا رونالدو را در سی سالگی در پست میانی استفاده کند که کمتر در رئال مادرید پیش می آید. این سرمربی پرتغالی کاپیتان تیم خود را تحسین کرد و گفت: " هرگز ندیدم یک بازیکن بتواند به تنهایی پیروز یک دیدار باشد. " که صحبتی کاملا درست است و تیم هایی که بازیکنانی مثل رونالدو ندارند گاهی موفق به پیروزی در این رقابت ها نمی شوند.
مدال قهرمانی جام جهانی هنوز فاصله زیادی با رونالدو دارد و حتی با تیم ملی پرتغال که موفق به قهرمانی در یورو 2016 شد، رسیدن به آن غیر محتمل به نظر می رسد. با وجود عملکرد درخشان در برابر اسپانیا، او همچنان حق اشتباه در هیچ بازی ندارد. جدا از لحظاتی که موفق به زدن گل می شود، رونالدو در دقایقی از بازی بارها توپ را لمس می کند تا تنها ثابت کند که چه کسی است و به حریفان یادآوری کند که قادر به انجام چه کارهایی است. او هنوز قدرتمند است و چند گل در برابر مراکش می تواند او را به رویای خود نزدیک تر کند.
4125
