سایت رسمی فوتبالی - این سوال منطقی است یا نه؟ می شد خیلی زودتر پیش از حذف پرتغال در مرحله یک هشتم جام جهانی 2018 روسیه در برابر اروگوئه درباره احتمال حضور کریستیانو رونالدو در پنجمین جام جهانی خود در قطر که 4 سال دیگر برگزار می شود، آغاز شود.
این سوال هم اکنون درباره مسی که بعد از باخت 4 – 3 آرژانتین در برابر فرانسه بلیت برگشت به خانه را تهیه کرده، پرسیده می شود اما این دو فوق ستاره با موضوعات کاملا متفاوتی پیش از تصمیم گیری درباره آینده فوتبال ملی خود روبرو هستند.
مسی در بازی مرگ یا زندگی آرژانتین در برابر نیجریه با زدن یکی از دو گل پیروزی بخش آرژانتین به بازی برگشت اما گاهی به دلیل انتظاراتی که در تیم پر افتخار آرژانتین تنها بر روی دوش او سنگینی می کند، آزار می بیند.
وقتی رونالدو پیراهن پرتغال رو به تن می کند، سرشار از انرژی می شود. او تصویر بین المللی این کشور است و از فشاری که برای تبدیل شدن به قهرمان این کشور وجود دارد، لذت می برد. سوال مهم اینجاست که آیا حاضر است که از همه این ها چشم پوشی کند؟
وقتی سوت آغاز مسابقات قطر 2022 زده شود، رونالدو 3 ماه تا 38 سالگی فاصله دارد اما در حالی که حدس و گمانه هایی مبنی بر حضور او در این کشور زده می شود، سانتوس، سرمربی پرتغال، مطمئن است که کاپیتان تیمش بعد از روسیه نیز به کار خود ادامه می دهد.
سانتوس می گوید: " کریستیانو هنوز چیزهای زیادی برای ارائه به فوتبال دارد. یک تورنمنت در سپتامبر پیش رو است و ما امیدوارم با ما باشد تا به رشد بازیکنان کمک کند. "
در حالی که رونالدو توسط مردم پرتغال ستایش می شود، مسی برای تیم ضعیف آرژانتین بازی می کند که به اندازه کافی خوب نیست که تا حداقل 2026 قهرمان جام جهانی شود و تا آن زمان به طور قطع مهاجم بارسلونا از بازی های ملی کناره گیری کرده است.
آرژانتین در 25 سال گذشته قهرمان کوپا آمریکا نشده و هر زمان که مسی پیراهن تیم ملی کشورش را بر تن می کند، می داند که نماینده یک نسل شکست خورده است که نتوانسته مانند تیم قهرمان جام جهانی 1978 باشد و همچنین قدم جای پای دیه گو مارادونا، قهرمانی که دنیا را برای 8 سال تحت تاثیر قرار داد بگذارد. این تیم حتی نتوانست برخلاف آن تیم که در سال های 1991 تا 1993 قهرمان قاره بود، در این رقابت ها پیروز باشد.
رونالدو چنین باری را بر دوش خود احساس نمی کند. پرتغال توانست بعد از مصدومیت قهرمان خود در فینال یورو در برابر فرانسه به رویای خود که قهرمانی اروپا بود، برسد بنابراین این کشور کوچک اروپایی به تازگی به افتخاری که هرگز تصور نمی کرد، رسیده است.
چهل میلیون آرژانتینی می خواهند بدانند که چرا مسی و هم تیمی هایش خیلی زود بعد از شکست در به دست آوردن جام قهرمانی برای سومین بار به خانه برمیگردند در حالی که هیچکس انتظار قهرمانی از پرتغال در روسیه نداشت.
این بدین معناست که رونالدو می تواند با اطمینان از اینکه مجسمه اش در پرتغال به عنوان قهرمان ملی در امان است به خانه برود. بنابراین هر اتفاقی که پس از آن بیفتد تنها به جاه طلبی خودش و میل بی اندازه برای ساختن رکوردهای تازه بستگی دارد.
این حذف که با دو گل زیبای ادینسون کاوانی برای اروگوئه همراه بود چندان آزاردهنده نبود. بهترین شانس رونالدو برای قهرمانی در این رقابت ها در سال 2006 بود. زمانی که تیمی بزرگ شامل لوییس فیگو، دکو و ریکاردو کاروالیو با شکست 1 – 0 در نیمه نهایی در برابر فرانسه از رسیدن به فینال بازماندند.
بنابراین در آینده رونالدو و مسی تفاوت هایی وجود دارد: مسی باید از خودش بپرسد که آیا می خواهد در معرض فشارهای بی اندازه بازی کردن برای آرژانتین باشد، در حالی که درگیری رونالدو این است که آیا 4 سال صبر کردن برای قطر ارزش این را دارد که تا آن زمان در تیم پرتغال بماند.
جای سوال ندارد که رونالدو همچنین می تواند در بهترین سطح ظاهر شود. او در روسیه چهار گل به ثمر رساند که شامل یک هت تریک به یاد ماندنی در برابر اسپانیا بود و با وجود اینکه نتوانست در دیدار برابر اروگوئه موثر باشد همچنین قصد دارد که به بازی ادامه دهد و تاریخ سازی کند. بنابراین اهداف او چیست؟
او در میان برترین گلزنان جهان بعد از گلزنی در برابر مراکش از فرانس پوشکاش، آقای گل اروپا، عبور کرده و با 85 گل در رده دوم ایستاده است. رکورد گلزنی دنیا با 109 گل در اختیار علی دایی از ایران قرار دارد. اگر رونالدو تا 4 سال دیگر به بازی در سطح ملی ادامه دهد ممکن است بتواند این رکورد را از آن خود کند. حداقل می توان گفت که این بازیکن قصد دارد از مرز 100 گل ملی عبور کند.
در بحث بازی در جام های جهانی نیز تنها دو بازیکن هستند که در 5 جام مختلف به میدان رفته اند. لوتار ماتئوس کاپیتان تیم آلمان قهرمان 1990 و رافا مارکز از مکزیک که در این رقابت ها تاریخ سازی کرد.
این موفقیتی است که رونالدو در صورت حضور در قطر می تواند به دست بیاورد و تا آن زمان آمار گل های زده خود را نیز افزایش دهد. این موضوع دیگر درباره قهرمانی در جام جهانی نیست، اهداف او کمی شخصی شده اند.
بنابراین اگر او را در قطر دیدید شگفت زده نشوید چرا که او چندان آماده نیست که روسیه 2018 را خط آخر بازی های ملی خود بداند.
مارک اوگدن - ESPN
