وب سایت رسمی فوتبالی- پس از پایان لیگ برتر و مشخص شدن چهره قهرمان، پرکاس مدرس یوفا و کارشناس فوتبال درباره شرایط حاکم بر فوتبال ایران اظهاراتی را مطرح کرد و از کارکرد آکادمی ها در فوتبال ایران نیز انتقاد کرد.
به گزارش فوتبالی، رضا پرکاس، مدرس ایرانی یوفا و مربی فوتبال، درباره کیفیت لیگ برتر فوتبال ایران در برنامه وقت اضافه رادیو ایران، با چیا فوادی سردبیر سایت فوتبالی گفت و گویی را انجام داده که ماحصل آن را در ادامه می خوانیم.
تیم پرسپولیس بهترین خط حمله، بهترین خط دفاع، آقای گل لیگ برتر، بیشترین تعداد پاس گل و در واقع ملاک های قهرمان شدن را نداشت و با بردهای اقتصادی یک بر صفر و بازی دفاعی هوشمندانه ای که پس از یک گل عقب می کشیدند و به زعم برخی دوستان کی روشی بازی می کردند، توانستند قهرمان شوند و تیم های پایین تر از پرسپولیس نیز خیلی با شکم سیری امتیاز از دست دادند و موقعیت رسیدن به صدر را از دست دادند. چه می شود که در فوتبال ایران چنین اتفاقی می افتد؟
اول از همه به هواداران و تیم پرسپولیس تبریک می گویم. در ارتباط با سوال شما باید بگویم لیگ ایران لیگ پویایی نیست از این جهت که بازیکن ساز نیست. تیمی که سقوط می کند باید معیارهای یک تیم سقوط کننده را داشته باشد برای مثال می بینیم که تیم قهرمان شده ولی یک سری فاکتورهایی که شما نیز به آنها اشاره کردید را ندارد یا تیمی 46-47 گل زده ولی آقای گل آن تیم 12 گل بیشتر نزده است و یا از زاویه ای دیگر تیمی که خط حمله اش 30 گل زده بهترین گلزنش 4 گل زده است! این یک معضل است. این معیار نشان می دهد که لیگ ما با فاکتورها و اصولی که در همه جای دنیا وجود دارد همخوانی ندارد. مساله بعدی زمانی است که شما خوب بازی نمی کنید بلکه رقیبانتان هستند که بد نتیجه می گیرند. نمونه اش تیم نفت مسجد سلیمان است که در لیگ برتر ماند اما اگر بررسی کنید می بینید که 6-7 بازی آخرشان تنها 2 یا یک امتیاز گرفته اند و اگر تیم پایین تر از آنها یک برد می آورد آنها را جا می گذاشت. لیگ ما نشان می دهد نفرات و ستاره ها نمی توانند کارساز باشند.
پرسپولیس در این 4 فصل ثبات داشته است. یک نایب قهرمانی با امتیاز برابر با استقلال خوزستان داشته و سه قهرمانی پشت سر و یک سوپرجامی که فعلا تکلیفش مشخص نیست. یک نایب قهرمانی و نیمه نهایی آسیا داشته و امسال عملکردش در مرحله گروهی آسیا جوری بود که در فاصله یک بازی مانده به پایان دور گروهی حذف می شود و همین تیم فصل گذشته با پنجره بسته تا فینال رفت. به نظر من فرق پرسپولیس با بقیه تیم ها این است که یک برانکو ایوانکوویچی داشته که خیلی خوب توانست این تیم را جمع بکند و از ستاره های حاشیه ساز دور کند. شاید هرجای دیگر دنیا بود شاید اگر تیمی 5 هفته نمی برد تیم های پایین تر به آن می رسیدند اما استقلال با شفر به بحران خورد. پدیده و سپاهان و تراکتور سازی با ماجرای عجیب و غریب فروزان نتوانستند به پرسپولیس برسند.
پرسپولیس بالای 80 درصد بازیکنان و کادر فنیش را حفظ کرده است و این موارد می تواند فاکتورهای پیشرفت و ثبات امتیاز در یک تیم باشد. ابتدای صحبتم گفتم لیگ پویا نیست. لیگ ما بازیکنی را به فوتبال ایران معرفی نمی کند. در لیگ ما در سال بعد اکثرا بازیکنان جا به جا می شوند.
نکته درستی است. برخی ناراحت هستند که چرا باید آقای گل ایران خارجی باشد آن هم دو نفر! و با تعداد گل کم. شما به عنوان مدرس یوفا پدیده ای در لیگ دیدید؟ شاید اللهیار صیادمنش آن هم به خاطر درخشش در بازی های ملی را بتوان به عنوان پدیده نام برد. بحث دیگری که می توان باز کرد این است که چرا باشگاه های ما تیم های پایه ندارند و چرا آکادمی هایشان فقط محلی برای درآمدزایی و گرفتن پول از پدر و مادرهای پولدار شده اند؟ چرا استعدادها در مناطق محروم به باشگاه ها نمی رسند؟ باید رفت گشت و در روستاهای مازندران، خراسان، فارس و ... یک استعداد پیدا کرد.
بله رضا جبیره بازیکن ما نیز همین شرایط را دارد و بیشتر در تیم امید شناخته می شوند تا تیم باشگاهیشان. اکثر باشگاه های ما آکادمی دارند چون یکی از فاکتورهای اخذ مجوز حرفه ای، داشتن آکادمی در سه تیم در رده های پایه است اما ساختار درست نیست. آکادمی یعنی مثل آژاکس یک بازیکن از سن 10 سالگی بازی می کند و به سن 18- 19 سالگی که می رسد آژاکس او را با یک مبلغ بسیار بالایی می فروشد. من مدتی در کشورهای حاشیه خلیج فارس کار کردم و اگر یک آکادمی در تمام تورنمنت ها قهرمان شود اما بازیکنی به تیم بزرگسالان معرفی نکند انگار کار نکرده است. اما برعکس اگر آکادمی مقام نیاورد و هرسال بتواند بازیکنی به به بزرگسالانش معرفی کند آن زمان می توان گفت آکادمی کار کرده است. ما این سیر را نداریم و این مورد حلقه گمشده در ایران است. پس اگر می بینیم بازیکنانی مثل جبیره، صیادمنش، نیازمند و ... یک مرتبه رو می شوند به دلیل این است که به وسیله تیم های ملی بازی کردند و باشگاه ها حاضر و آماده آنها را می گیرند.
با تبریک به پرسپولیس و هوادارانش برای هت تریک که به رکورد سپاهان رسیدند، شما کدام تیم را لایق قهرمانی می دانستید؟ البته در نیم فصل دوم که استقلال از حیث امتیازگیری در صدر بود.
به نظرم همان تیم هایی که در رتبه اول تا چهارم بودند اما اگر بخواهم یک تیم را نام ببرم باید به پدیده اشاره کنم. آنها تیمی کار کردند و تک ستاره نداشتند. یک ستاره به نام خلعتبری بود که آن هم رفت. در لیگ ایران مرسوم است که می گویند 5-6 بازی اول مهم نیست و تیم جا می افتد. این مورد فقط در لیگ ما دیده شده در صورتیکه همه جای دنیا می تواند پایه ای برای قهرمانی شما باشد. پدیده اوایل فصل امتیازات را جمع کرد و از آن پنج بازی بهترین استفاده را کرد. سختی کار برای پدیده این بود که هفته های آخر تیم های بالای جدول بهم خوردند و قرعه ساده تر برای تراکتور و استقلال بود که بازیهای ساده تری داشتند و در واقع با رقیبانشان بازی نکردند. باز باید به ابتدای صحبتم استناد کنم که یک زمانی شما نمی برید و حریفانتان هم نمی برند و داستان لیگ ما نیز همین است. در انتها آرزوی پیشرفت برای فوتبال ایران را دارم که در کنار پیشرفت قطعا موفق نیز خواهند بود.
4344
