نامه احساسی فابیو کاناوارو برای مردم کشورش؛ هیچ‌کدام سوپرمن نیستیم

پایگاه خبری فوتبالی - فابیو کاناوارو برای مردم ایتالیا یک نامه سرگشاده نوشته که سایت پلیرز تریبیون آن را منتشر کرده است.

به گزارش فوتبالی، متن نامه به شرح زیر است:

«برای همه در خانه
چیزی که در کشورم در حال اتفاق افتادن است من را نگران و دردمند کرده است. نمی‌توانم  شرح دهم تا چه اندازه حس بدی دارم که ایتالیا را این‌گونه در رنج می‌بینم. که این همه جان هر روز از دست می‌رود. قلب من متعلق به تمام کسانی است که مبتلا شده‌اند و کسانی که افراد نزدیکشان را از دست داده‌اند. می‌خواهم به تمام عوامل پزشکی و کارکنان درود بفرستم که تا جایی که ممکن است سعی در نجات دارند. شما قهرمان‌های واقعی هستید که کشور ما در حال حاضر به آن نیاز دارد.
متاسفانه واقعیت این است که هیچ‌کدام از ما سوپرمن نیستیم. هیچ‌کدام از ما مقابل این ویروس ایمن نیستیم  و حتی حالا که این ویروس در چین وجود ندارد احساسم مانند تمام مردم ایتالیا است. به همان اندازه که تصور می‌کنند همه‌چیز خوب خواهد شد. به همان اندازه که همه فکر می‌کنند خب.... حداقل من این ویروس را نگرفتم.
من کاملا ویروس را دست کم گرفتم. در ابتدا تصور می‌کردم چیزی مانند سرما خوردگی است و چقدر اشتباه می‌کردم. حداقل ما کشور را قرنطینه کردیم و دستور دادیم مردم در خانه بمانند. اینجا در چین که من مربی گوانگژو هستم، چند هفته به قرنطینه رفتم. مردم اینجا پیشتر با سارس دست و پنجه نرم کرده‌اند و می‌دانند چکار باید انجام دهند. در ایتالیا اما ما هرگز چنین شرایط اورژانسی نداشتیم. حالا در میانه جنگ هستیم و باید در کنار هم بجنگیم و بهترین نسخه خودمان را نشان دهیم.
قطعا ما همه می‌دانیم ایتالیا چه کشور فوق‌العاده‌ای است و چه سواحل فوق‌العاده‌ای داریم. آب و هوایی داریم که به ما اجازه می‌دهد اوقات زیادی را بیرون از خانه بگذرانیم. صنعت مد داریم. صنایع غذایی داریم او زندگی در ایتالیا آن‌قدر خوب است که می‌خواهیم دائما استراجت کنیم. برخی اوقات اما به خودمان فکر می‌کنیم تا چیزی که اغلب خوب است و زمانی که چنین کاری می‌کنیم استعدادهایمان را هدر می‌دهیم.

خوشبختانه لحظاتی وجود دارد که غرورمان را نشان می‌دهیم و آن وقت،‌ زمانی است که اوضاع سخت می‌شود. وقتی که اتفاق مهمی پیش می‌آيد.
من این مسئله را بارها تجربه کردم و بهترین مثالی که به ذهنم می‌آید زمانی است که در جام‌های جهانی بازی می‌کردیم. شاید چیز عجیبی به نظر برسد که ورزش، یک امر بدیهی و ساده است اما همه ما می‌دانیم فوتبال تنها یک ورزش در ایتالیا نیست. زمانی که تیم ملی بازی می‌‌کند همه خود را یک قسمتی از تیم می‌داند. همه ما زمانی که همه در کنار هم باشیم بهترین کار را انجام می‌دهیم.
هنوز قهرمانی ایتالیا در جام جهانی ۱۹۸۲ را به خاطر دارم. تنها ۸ سال داشتم. در ناپل. شهر محل زندگی‌ام. بازی‌ها را در خانه دوستان و آشنایان دور می‌دیدیم. زمانی که ایتالیا گل می‌زد فریاد می‌زدیم و یکدیگر را در آغوش می‌گرفتیم اگرچه همدیگر را به خوبی نمی‌شناختیم.
زمانی که در جام جهانی ۲۰۰۶ کاپیتان تیم ملی شدم چیزی شبیه به این بین بازیکنان مشاهده شد. کالچوپولی افشا شده بود. آن هم دقیقا پیش از آغاز جام. زمانی که یکدیگر را در زمان آماده سازی ملاقات کردیم همه روی لبه پرتگاه قرار داشتیم. همه تصور می‌کردند آن رسوایی حواس ما را پرت می‌کند اما فضای اردو همیشه خوب بود و این مسئله کلید داستان بود. در چنین لحظات سختی تنها به خودمان نگاه نمی‌کردیم و به فکر همه بودیم. رهبر خوبی به نام مارچلو لیپی داشتیم که هارمونی و انگیزه را به خوبی در تیم حفظ می‌کرد. زمانی که به آلمان رسیدیم تقریبا همه‌مان رسوایی را فراموش کرده بودیم و می‌خواستیم بازی کنیم.
مردم همیشه از من می‌پرسند چرا ایتالیا قهرمان جام جهانی شد. ما چون خوش شانس بودیم آن جام را برنده نشدیم. ما قهرمان شدیم زیرا بهترین تیم را داشتیم و چون باور داشتیم می‌توانیم برنده شویم.

در حال حاضر ما به روحیه ناگسستنی در کشورمان نیاز داریم. نمونه‌های خوبی از همبستگی را داشته‌ایم. عبارت andrà tutto bene به معنای همه‌چیز خوب خواهد شد، پیامی حمایت کننده برای کسانی است که در خانه گرفتار شده‌اند. برای کسانی که ترسیده‌اند. برای کسانی که تنها و افسرده‌اند. مردم به تراس خانه هایشان می‌آیند و گروه‌های پزشکی را تشویق می‌کنند. همسایه‌ها با هم آهنگ می‌خوانند. این اتحادی است که به آن نیاز داریم.
زمانی که این بحران تمام شود ایتالیا متفاوت خواهد بود. تعداد بسیاری شغلشان را از دست خواهند داد. برخی بیزینسشان را از دست می‌دهند و مقدار بسیار زیادی کار برای انجام خواهد بود. می‌توانیم امیدوار باشیم که واکسن به زودی در دسترس قرار گیرد که بتوانیم به این کابوس یک بار برای همیشه پایان دهیم. تا آن زمان ما باید تحمل کنیم. پس بیایید تنها در خانه بمانیم و زمانمان را با خانواده‌مان سپری کنیم و تا آن‌جایی که می‌شود با مردم تماس مستقیم کمتری داشته باشیم. بیایید تلاش کنیم تا کاری انجام دهیم که برای همه خوب است. من برای ایفا کردن وظیفه‌ام در این دوران یک بنیاد خیریه به همراه هم‌تیمی‌هایم در جام جهانی ۲۰۰۶ تاسیس کرده‌ام تا مبالغی که جمع می‌شود را به هلال احمر ایتالیا بدهم و آن‌ها مبالغ را در راستای تامین لوازم پزشکی در ایتالیا استفاده کنند. امیدوارم همه شما در این امر خیر من را حمایت کنید و اگر نمی‌توانید، انجام دادن یک خرید ساده برای همسایه‌تان می‌تواند کمکی عالی باشد. ما همه باید به خاطر داشته باشیم در این جنگ مثل یک تیم رفتار کنیم و نیاز داریم همه به ما ملحق شوند.
قطعا این مسئله درست است که هیچکدام از ما سوپرمن نیستیم اما در کنار هم می‌توانیم چیزهای زیادی کسب کنیم.
قوی بمانید برادران و خواهران من
فابیو کاناوارو»

1101