پایگاه خبری فوتبالی- در فوتبال ایران، هر مشکلی حتی معایب زیرساختی هم اگر حل شود، معضل داوری و اشتباهات مردان سیاهپوش از بین نخواهد رفت. دلیل این موضوع اما اشتباهات انسانی و توجیه هایی از این دست نیست.
به گزارش فوتبالی، مشکل داوری فوتبال ایران، در بطن این ورزش نهادینه شده و برای از بین بردنش باید چشم روی خیلی از رانت ها و رابطه ها بست.
6 هفته از لیگ بیستم گذشته و مردان سیاهپوش به اندازه کافی تصمیمات اشتباه و تاثیرگذار در نتیجه گرفته اند. بحث های حاشیه ای هم کماکان در حول و حوش داوری وجود دارد و هفته ای نیست که یکی مثل علیرضا فغانی، مصاحبه ای نکند و ایرادی نگیرد؛ اویی که ثمره همین سیستم معیوب است و تا یکی، دو سال قبل با انبوهی از سوتی های مرگبار (نیازی به ارایه لیست هست؟) در داوری ایران و لیگ برتر حضور داشت.
تعدد داوران و کمک داوران در این 6 هفته موضوع عجیبی است که البته به راحتی می توان دلیلش را فهمید. حیدر سلیمانی، یکی از کارشناسان داوری دلیل این موضوع را انتخابات فدراسیون فوتبال و هیات رییسه اش می داند. فقط به این جمله دقت کنید:«تا به امروز کمیته داوران از 30 استان داور و کمک داور در لیگ برتر استفاده کرده و کمک داور 43 ساله و داور بالای 40 سال برای اولین بار در رقابتها حاضر شدند». این تعداد داور برای تنها 48 بازی استفاده شده اند. هر بار که لیست داوران بازیهای لیگ برتر اعلام می شود، نام های تازه به چشم می خورد. حالا حتی به داوران گمنامی مثل بای، منصوریان و ناظمی هم قضاوت بازی پخش مستقیم (در شبکه های سراسری) می رسد. و ساده لوحانه است اگر بپذیریم این اتفاق جهت تزریق خون تازه به داوری ایران بوده و آینده سازی؛ رای جمع کردن کار مهمتری است برای روی بورس بودن، برای در فدراسیون ماندن، برای در هیات رییسه حفظ شدن.
به این آمار دقت کنید: 35 داور 39 بازی 5 هفته ابتدایی لیگ برتر (هر هفته 8 بازی منهای بازی عقب افتاده پرسپولیس و نساجی) را سوت زده اند و این یعنی به هر داوری، تقریبا یک بازی رسیده. مردان معروفی مثل بیژن حیدری، اشکان خورشیدی و حتی عرب براقی تازه به لیگ برتر وارد شده اند. مشکل چیدمان داوری که موضوع تازه ای در دوران ریاست فریدون اصفهانیان نبوده و نیست. در هفته اول لیگ برتر بیستم تنها یک بازی مهم و حساس داشتیم: رویارویی فولاد و ذوب آهن در فولادشهر. و بدترین گزینه برای این بازی انتخاب شد و گافش را به بدترین شکل ممکن داد.
آیا چیدمان داوری لیگ برتر مهندسی می شود؟ می توان با یک مثال ساده به جواب سوال نزدیک شد و البته اعتراف کرد این پاسخ قطعی نیست. کوپال ناظمی برای قضاوت بازی نساجی و پرسپولیس انتخاب می شود. این بازی پخش مستقیم لغو می شود. اما ناظمی همچنان داور پخش مستقیم می ماند و عازم مشهد می شود تا رویارویی شهر خودرو و استقلال را سوت بزند. مرتضی منصوریان برای بازی پخش مستقیم پرسپولیس و ذوب آهن انتخاب می شود. این بازی لغو می شود. و به منصوریان قضاوت بازی استقلال و ذوب آهن، یک پخش مستقیم دیگر سپرده می شود. و البته به یاد می آوریم افتضاح انتخاب داور دربی در نیمه نهایی جام حذفی را از خط زدن نام رضا کرمانشاهی و اعلام محمدحسین زاهدی فر تا سوت زدن پیام حیدری.
پنالتی اشتباه فولاد برابر ذوب آهن، گل به اشتباه مردود شده صنعت نفت برابر استقلال، پنالتی اشتباه پرسپولیس برابر نفت مسجدسلیمان، اخراج اشتباه مدافع ذوب آهن در دقیقه یک برابر ماشین سازی، پنالتی های خیلی خیلی مشکوک صنعت نفت و نساجی برابر ذوب آهن و نفت مسجدسلیمان، گل آفساید و خطای سپاهان به آلومینیوم اراک، پنالتی اشتباه صنعت نفت برابر گل گهر، اخراج نشدن بازیکن پرسپولیس به دلیل خطای خشن در بازی برابر شهر خودرو و ...؛ این سیاهه مرگبار در همین کمتر از 50 بازی برگزار شده در لیگ بیستم که همگی شان تاثیرگذار و دخلیل در نتیجه ثبت شده بوده اند، نشان می دهد اوضاع داوری ایران چقدر بد است.
زمانی با حضور محسن ترکی، محسن قهرمانی، سعید مظفری زاده، خداداد افشاریان، هدایت ممبینی و جوانی به نام علیرضا فغانی، داوری ایران پر بود از مردان سیاهپوشی که اشتباه می کردند ولی یادشان می ماند اشتباه کرده اند و حواس شان جمع بود برای تکرار نکردنش و حالا ایران هیچ داوری در سطح الیت آسیا ندارد؛ فغانی در ایران حضور ندارد و بنیادی فر به هیچ عنوان گزینه قابل اعتنا و دفاعی نبوده و نیست.
کارشناسان داوری هم در این میان بی تاثیر نیستند. وقتی یک کارشناس تازه وارد و تازه کار درباره یک خطای مشابه، دو نظر مختلف می دهد، یا وقتی آقای کارشناس از شغل جدیدش سوءاستفاده کرده و اشتباهات داوری را علنا توجیه می کند، داوری ایران پیشرفت نمی کند.
گزارش از علیرضا خطیبی/ پایگاه خبری فوتبالی
7474
استقلال 
