میزگردی در خصوص سلب میزبانی رقابت‌های آسیایی از ایران با حضور حمیدرضا آصفی و غلامرضا رفیعی

میزگردی در خصوص سلب میزبانی رقابت‌های آسیایی از ایران با حضور حمیدرضا آصفی و غلامرضا رفیعی

پایگاه خبری فوتبالی- حمیدرضا آصفی عضو اسبق هیات رییسه فدراسیون فوتبال و غلامرضا رفیعی حقوقدان ورزشی و مشاور حقوقی رییس فدراسیون فوتبال روی خط برنامه وقت اضافه رادیو ایران آمدند و در خصوص موضوع سلب میزبانی رقابت های انتخابی جام جهانی 2022 و همچنین رقابت های لیگ قهرمانان آسیا از ایران، به گفت و گو پرداختند.

به گزارش فوتبالی، رفیعی در ابتدای سخنانش، در پاسخ به اینکه آیا این شکایت در فاصله 2 ماه مانده به رقابت‌ها، میتواند رای را به نفع ایران برگرداند و این موضوع که آقای شیخ سلمان از میزبانی بحرین بی خبر بوده، از کجا منتشر شده است، گفت: دبیرکل کنفدراسیون فوتبال آسیا اعلام کردند که آقای شیخ سلمان در فرایند رسیدگی به گرفتن میزبانی از ایران و دادن میزبانی به بحرین، دخالتی نداشته بود. یکی از مهم ترین سوالات برای ما هم که منجر به ارسال نامه های متعددی به دبیرکل ای اف سی شد همین بود که شما مبانی حقوقی این فرایند را به ما اعلام کنید. الان در عصر اینترنت، همه به قوانین و مقررات فوتبال و کنفدراسیون ها دسترسی دارند. ما هم میدانیم و می دانستیم که اساسا تصمیم گیری در مورد بازی های مقدماتی جام جهانی، اصل بر این است که هر کشوری میزبان مسابقات خودش است. اگر قرار بر این باشد که میزبانی به هر دلیلی متمرکز باشد، ابتدا باید در کمیته مسابقات تایید شود و سپس در کمیته اجرایی. و چون که این موضوع در رابطه با مقدماتی جام جهانی است، باید به تایید فیفا نیز برسد. این ها همه مستند به مواد قانونی صریحی هستند. ما عضو کنفدراسیون فوتبال آسیا هستیم و حتی آنجایی که حق رای دادن نداریم، به صورت معمول تصمیماتی که کمیته مسابقات و کمیته اجرایی میگیرد، به همه کشورها ابلاغ می شود. ما نیز خودمان ذینفع بودیم. همین الان در رابطه با سایر مسابقات آسیایی که تیم های ما نیز در آن ها حضور دارند، کمیته مسابقات و کمیته اجرایی تصمیم گرفتند و برای ما هم فرستادند. ما می گوییم که آیا چنین فرایندی در مورد موضوع مقدماتی جام جهانی هم طی شده است یا خیر؟ به نظر ما تا حالا طی نشده است. 

آصفی در این خصوص پاسخ داد: نکاتی که آقای رفیعی گفتند، درست و غیرقابل خدشه هستند. مبانی حقوقی و مبانی عقلی و منطقی ما قوی هستند. طرف مقابل هم وکلای خود را دارد. اگر به لحاظ حقوق بررسی کنیم، ما برنده هستم. اما اگر موضوعات دیگر دخیل شوند، می تواند هر اتفاقی بیفتد. نه من می توانم جواب شما را دهم نه هیچ کس دیگر. به خاطر این که باید ببینیم فضا در آنجا چگونه است. 

وی در پاسخ به اینکه کنفدراسیون فوتبال آسیا برای این تصمیم، دلایل خاص خودش اعم از مشکلات کرونا، تحریم ها و عدم هکاری با شرکای ای اف سی و ... را دارد، گفت: نظر آن ها بی پایه است. این اظهارات خیلی نمی تواند مبنای تصمیم گیری باشند. الان بازی های پرسپولیس در هند است. مساله ی کرونا در هند بسیار وخیم تر از جایی مثل ایران است. در آماری که دیدم، بحرین هم خیلی خوب در این زمینه عمل نکرده است. اگر می گفتند امارات، قابل قبول بود. من در یک زمینه می توانم به آن ها حق بدهم و آن این است که ساختار موجود ما خوب نیست. سال هاست که باید کارهایی در خصوص ساختار و زیربنا میکردیم که انجام نشده. بحث کرونا و تحریم خدشه پذیر است. اما در مورد بحث ساختار می شود که صحبت کرد. این بحث جای نگرانی ندارد. 

رفیعی در پاسخ به اظهارات آصفی گفت: بحث میزبانی که از ایران گرفته شده است، مربوط به ساختار و زیربنا نیست. ما ورزشگاه ها و امکانات خوبی داریم. این ایراد نیست و ما هنوز جا برای بهتر شدن داریم. 

آصفی در پاسخ گفت: عرض من این است که پایه های استدلال ای اف سی ضعیف است. تنها موضوعی که می شود روی آن بحث کرد همین قضیه زیرساخت هاست. خیلی امکانات هم ما داریم که بحرین ندارد. باید مجموعه این ها را در نظر گفت.

ور در پاسخ به سوالی که در ابتدا مطرح شد، اظهار داشت: اگر بحث حقوقی، منطقی و عقلی باشد، ما باید برنده باشیم. اگر موضوعات دیگری به وسط بیایند، آن بحث دیگری است. به همین دلیل می گویم که نه من نه هیچ کس دیگری نمی تواند بگوید که نتیجه چه خواهد شد. 

رفیعی در ادامه ی پاسخ به سوال ابتدایی گفت: مگر دولت ایران یا هر دولت دیگری، یا فدراسیون ایران یا هر فدراسیون دیگری که خودش را ذینفع می داند، باید کسی بیاید و به او ضمانت نامه ی بانکی بدهد که شما در دعوا برنده خواهید شد؟ این سوال درست نیست. مگر تصمیم گیر در پرونده من هستم؟ تصمیم گیر در پرونده یک قاضی هست که طرفین تاثیری در او ندارند. اگر ما در پایان مهلت 21 روز، احقاق حق و دادخواهی نمی کردیم، آیا رسانه ملی از ما میپرسید که آیا شما علم غیب یا نجوم دارید؟ از نظر ما به عنوان ذینفع و کسی که مظلوم واقع شده است، محق در دعوا هستیم. این را من از شما میپرسم؛ در این همه دعاوی که ما علیه ایالات متحده در دیوان داوری و دیوان دادگستری مطرح کردیم، آیا تا حالا شده است که دولت یا حقوقدان و وکیلی ایرانی یا آمریکایی بگوید من تضمین میکنم که ما در این دعوا برنده خواهیم شد. 

آصفی در ادامه گفت: آقای رفیعی درست می گوید. ما به جنگ ای اف سی نرفتیم و داریم از حقمان دفاع می کنیم.

رفیعی در پاسخ به اینکه ایران برای برگزاری مجتمع بازی ها درخواست نداد و فقط میزبانی آن سه بازی را می خواست در صورتی که ای اف سی اعلام کرده بود بازی ها باید متمرکز باشند، ادامه داد: در آن کنفرانس تلفنی که برگزار شد، کسانی که از طرف فدراسیون فوتبال در آن کنفرانس شرکت کردند، مخالفت و حتی اعتراض کردند و به آنها گفتند که شما دارید به گونه ای بحث می کنید که انگار از قبل تصمیمتان را گرفته اید. ما مخالف این بودیم. و بعدش وقتی دیدیم به این گونه است، گفتیم که ما خودمان میزبان میشویم. ما از 21 روز فرصتی که داشتیم، تا چند دقیقه قبل از نیمه شب بیست و یکمین روز که فرصت داشتیم، مکاتبه کردیم. با نهایت احترام و نزاکت و همکاری خواهش کردیم که مبانی خود را به ما بگویید. ما درخواست تماس تصویری داشتیم و گفتیم این حق ماست. ای اف سی می توانست بیاید با یک جمله بگوید که تصمیم کمیته مسابقات و کمیته اجرایی بوده و بر اساس بند 5 ماده 20 برگزاری مسابقات جام جهانی، به تایید فیفا هم رسیده.

وی در ادامه اظهار داشت: ما با این احتمال که در مرحله بعد مورد ناداوری قرار بگیریم، نباید چشممان را بر روی حق خودمان ببندیم. من الان روی میز کارم نامه تغییر میزبانی در مسابقات جام باشگاه ها را دارم. نوشته است که در این تاریخ، کمیته مسابقات تصمیم گرفت، در این تاریخ کمیته اجرایی تایید کرد و اینگونه شد که الان داریم اجرا میکنیم. من همین فرایند را در خصوص مسابقات انتخابی جام جهانی از ای اف سی ندیدم. ای اف سی این نامه را به ما نداد. بیش از 6 مکاتبه رسمی کردیم در نهایت ادب و دیپلماسی و احترام و نزاکت. دبیرکل کنفدراسیون فوتبال آسیا به من جوابی نداد. خواستیم کنفرانس داشته باشیم و از آن ها جویا شویم که مبنای تصمیم گیری‌شان چیست. وقتی من دو چیز مشابه یعنی جام باشگاه ها و انتخابی جام جهانی را میبینم، که در یکی از آن ها نامه رسمی از فرایند انتخاب میزبان به ما داده، اما در خصوص انتخابی جام جهانی چیزی نمی گوید.

آصفی در ادامه سخنانش ادامه داد: ما سعی نکنیم که هرکسی حرف خودش را به کرسی بنشاند. ما در دیپلماسی اصلی داریم به نام همذات پنداری و همسان پنداری. شما خودتان را جای آقای رفیعی و آقای خادم بگذارید. من در فدراسیون سمتی ندارم و به عنوان کسی که در اطرافم وقایع را میبینم، قضاوت میکنم. تنها چیزی که بود این بود که آقای عزیزی خادم روز اول به من گفتند این یک موضوعی جدی است و او غافلگیر شده است. حق هم دارد. تازه به فدراسیون آمده بود و با چنین مساله ای مواجه شده بود. به من گفت که کمک کن از ظرفیت آقای ظریف استفاده کنیم که این کار را هم کردیم. با وزیر خارجه همگروه‌مان هم صحبت کردیم. این را علنی هم نکردیم تا ای اف سی حساسیتی نشان ندهد. شما اگر جای آقای رفیعی بودید، کاری به جز این ها میکردید؟ کار دیگری نمیتوانستید بکنید. باید همذات پنداری کنیم. باید واقع بین باشیم. می توانیم شعار بدهیم اما چاره ساز نیست. همانگونه که آقای رفیعی گفتند، نامه های متعددی در نهایت نزاکت و ادب نوشته شدند. حتی درخواست ملاقات شد تا راجع به این موضوع صحبت کنیم. اما وقتی آقای شیخ سلمان گفتند ما در جریان نبودیم، هر عقل سلیمی می داند که او نمی تواند بی اطلاع بوده باشد. ممکن است حالت موثر نداشته بوده باشد که من آن هم قبول ندارم. او اطلاع داشته و ناراضی هم نبوده. وقتی اینگونه گفتند، آقای عزیزی خادم نیز گفتند به دیداری تشریفاتی نمی روند که کاری بسیار به جا هم کردند. چون اگر می‌رفتند، طرف مقابل احساس می کرد که آقای عزیزی خادم به این ملاقات نیاز دارد. اجازه دهید کمی از تجربیاتم در دیپلماسی بگویم. اصلی هست به نام تشریفات در نهایت اعلا، امتیاز دادن در حداقل. این کاری بود که کنفدراسیون فوتبال آسیا می خواست بکند. تشریفات بگذارد و ماشین و هتل بگیرد اما خب فدراسیون فوتبال زیر بار نرفت و کار خوبی هم کرد. شما اگر جای فدراسیون جدیدی که تازه سرکار آمده بودید و با این امور مواجه میشدید، چه میکردید؟ من اصلا نمی دانم چه نامه ای رفته یا نرفته در این خصوص که ما میزبانی را به صورت مجتمع در اختیار بگیریم. اما این چیزی را عوض نمیکرد. چون که دیر شده بود. میزبانی را به بحرین داده بودند و تمام امکانات را هم جوری در نظر گرفته بودند که بازی ها در بحرین برگزار شوند. فضا برای ایران کم بود. اگر شکایت به دادگاه عالی ورزش هم نمیشد، این فرصت از دست می رفت. اگر شکایت نمیشد، بعدا میگفتند چرا شکایت نکردید در صورتی که می دانید حقمان را خوردند. ما در دیوان لاهه چندبار با آمریکایی‌ها سرشاخ شدیم. بعضی ها را آن ها بردند یکی دو تا را هم ما بردیم. از قبل نمی شود گفت که چه طرفی برنده خواهد شد. مهم این است که ادای تکلیف کنیم و وظیفه انجام دهیم. طبق فرمایش امام (ره)، ما مامور به انجام تکلیف هستیم نه نتیجه. اگر نتیجه به نفع ما بود، چه بهتر. اگر هم نبود ما حداقل پیش خودمان شرمنده نیستیم که کم گذاشتیم. 

وی در رابطه با اینکه نگرانی ها در این مورد است که میزبانی های آینده ایران مورد تهدید قرار نگیرند، گفت: بله ممکن است تهدید شود. ما باید به دادگاه عالی ورزش شکایت میکردیم تا احقاق حق کنیم.

رفیعی ادامه داد: فرمودید که همان موقع که چند میزبانی در مقابل باشگاه های عربستان را از ما گرفتند، زنگ خطر به صدا در آمد. من میگویم که این استدلال اینجا هم هست. طرف می گوید شما مشکلاتی دارید و ما به این دلیل می خواهیم میزبانی را از شما بگیریم. اگر این را کمیته مسابقات یا هیات اجرایی می گفت و یا فیفا این را تایید می کرد، اگر ما در بازی های همین دوره میزبان نبودیم، بله. اما مساله ما این است که اگر ما همین را اینجا نمیگفتیم دو سه ماه دیگر در بازی ها و مسابقات امید و نوجوانان و بانوان و فوتسال و انواع و اقسام مسابقات دیگر، می گفتند که ما آن موقع هم همین تصمیمات را گرفتیم و شما چیزی نگفتید و جیغ نکشیدید! آن موقع رسانه ها اعلام میکردند که زمانی که ناقوس خطر به صدا در آمد شما چه کار کردید. 

رفیعی در آخر در پاسخ به اینکه شکایت ما مربوط به تنها این مرحله است یا به مرحله بعد مسابقات انتخابی هم مربوط می شود یا خیر، گفت: تصمیمی که گرفته شده برای این مرحله است و شکایت ما هم برای این مرحله است. در اساسنامه ای اف سی و فیفا و تمام فدراسیون های ملی آمده است که چنانچه در حل نهایی یک اختلافی به نتیجه نرسند، صلاحیت را دادگاه عالی ورزش تعیین می کند. بنابراین شکایت به دادگاه CAS نه کسر شان است، نه تهدید است و نه خطر. در کنار حسن روابط و احترامی که داشتیم و خواهیم داشت، آمدیم برای موضوعی که طرفین در آن اختلاف داشتند، موضوع را بردیم به دادگاه عالی ورزش. نکته مهم این است در مورد جام باشگاه های آسیا چنین چیزی وجود دارد و فرایند انتخاب میزبانی وجود دارد اما در مورد مسابقات مقدماتی جام جهانی چنین چیزی وجود ندارد. اگر فرایند را به ما اطلاع می دادند، شاید ما تصمیم دیگری میگرفتیم.

6641