پایگاه خبری فوتبالی- یک: پرسپولیس در روزی که همچنان از فرم خوبش فاصله داشت با عنایت به گل عنایت‌زاده سه امتیاز را از قائمشهر برداشت و به تهران آمد. اهمیت این برد زمانی مشخص شد که تراکتور دو امتیاز را در یزد جا گذاشت تا هیجان لیگ نخوابد و داغ بماند. در واقع این یامگا بود که لیگ را داغ کرد.
دو: همچنان سؤال از کارتال این است که چرا پرسپولیس انقدر افت کرده است؟ اگر علت آن ویروس کرونا و آنفولانزا و مریضی است چرا از این تیم مراقبت نشده و تا سهل‌انگاری بخش پزشکی باشگاه، کار آنها را به اینجا برساند. وظیفه مدیر، سرپرست و مدیر بخش پزشکی و کادرپزشکی در حفظ سلامت تیم چیست؟ البته وقتی مدیر پزشکی پرسپولیس، پزشک نیست و یک فیزیوتراپ است، بیشتر از این نمی شود انتظار داشت.
سه: فوتبالی که نساجی بازی می‌کند با جایگاه این تیم همخوانی ندارد. اصولا فرق زیادی بین تیمهای پایین جدول از نظر فنی وجود ندارد. اما چرا این تیم علیرغم پتانسیل بالا در بعد نتیجه خوب عمل نکرده را باید در شروع بد آنها از ابتدای فصل جستجو کرد. آنها انقدر با ساکت بد نتیجه گرفتند که اعتماد به نفس مجموعه این تیم از دست رفت و حالا باز هم ساکتی که خودش نساجی را به اینجا رسانده برگشته و این خیلی عجیب است. نساجی آنقدر بی روحیه شده که حتی مقابل استقلال و پرسپولیس به پنالتی می رسد اما پنالتی را از دست می دهد. بد بسته شدن تیم در اول فصل و نتیجه نگرفتن توسط ساکت در طول فصل با وجود تغییر مدیریت و حتی تقویت چشمگیر تیم در نیم فصل و آمدن میلوشویچ معروف هم نتوانست از نظر روانی نساجی را احیا کند.
چهار: در پرسپولیس اعتماد به بازیکنان جوان از مرحله شعار به عمل رسیده، بازی دادن به براجعه و عنایت‌زاده در حال تکرار است. در تمرینات پرسپولیس نیستیم که ریز وضعیت بازیکنان را بدانیم ولی این اعتماد به جوانان اگر از سر اجبار نباشد اتفاق خوبی است. جوانگرایی کار باشگاههاست نه تیم ملی. وقتی بازیکن جوان خوب باشد و کار را دست بگیرد و خود را به سرمربی باشگاه تحمیل کند آن وقت تیم‌ملی هم مجبور می‌شود آنها را دعوت کند البته به شرط تداوم!
پنج: فرآیند وی‌ای‌آر در فوتبال ما چرا انقدر طول می‌کشد؟ هر موقعیتی که نیاز به کمک‌داور ویدیویی دارد از لحظه شروع تا پایان حداقل پنج و حداکثر ده دقیقه زمان می‌برد. چیزی که اصلا در فوتبال روز دنیا مشاهده نمی‌کنید. بدن بازیکنان در این پروسه سرد می‌شود و هیجان بازی هم گرفته می‌شود.
شش: وقتی کوین یامگا پنالتی خراب می‌کند دیگر باید به بخت سیاه نساجی ایمان آورد. گندوز هم در این فصل هر پنالتی به سمتش زده شده به گل تبدیل نشده است. کلا تمام استقلالیهای فصل گذشته در این فصل، فصل خوبی نداشتند. شاید خدای فوتبال استقلالی های فعلی و سابق را طلسم کرده است!
هفت: بازی چادرملو و تراکتور همه چیز داشت. از سوپرگل تا گل به‌خودی، از پنالتی تا بطری بازی، از فحاشی تا درگیری. تراکتور وارد بازی روانی رقبا شود کارش برای قهرمانی سخت خواهد شد. لیگ برتر ایران بارها و بارها در هفته‌های پایانی قهرمانش تغییر کرده مگر تیمهایی که تمرکز و آرامش خود را از دست نداده باشند.
هشت: این علاقه عجیب بازیکنان تراکتور به مصاحبه در نوع خود جالب است. هر هفته مصاحبه و مصاحبه جز اینکه خوراک به رسانه‌ها بدهد و ذهن بازیکن را به هم بریزد فایده چندانی نخواهد داشت. در فوتبال ایران بازیکن هر چقدر کر و لال باشد موفق‌تر خواهد بود.
نه: سپاهان هم خیلی زیرکانه مس را در اصفهان برد تا همچنان نزدیک‌ترین تعقیب‌کننده تراکتور باشد. نکته مهم این بازی در میکسدزون بود که نیازمند و کریمی از عدم حمایت کارخانه فولادمبارکه از سپاهان پرده برداشتند. این اتفاق، اتفاق کوچکی نیست، اگر این قضیه صحت داشته باشد حیات سپاهان به خطر می‌افتد.
ده: در بین مدعیان بالای جدول تنها تیمی که هم در لیگ و هم در حذفی شانس قهرمانی دارد سپاهان است. در دعوای تراکتور و پرسپولیس و جنگ هواداری بین آنها تیمی که با تخمه مشغول تماشای این دعواست سپاهان است و شاید برنده جنگ مستقیم تبریز و تهران، اصفهانیها لقب بگیرند. البته اینکه تا روز آخر لیگ داغ بماند به نفع رسانه ها و هواداران فوتبال است. لیگ یک گله به درد نمی خورد و نمی چسبد!
گزارش از پیمان خنافری/ پایگاه خبری فوتبالی
