پایگاه خبری فوتبالی- جرارد پیکه، مدافعی که نهتنها یک دیوار دفاعی مستحکم بود، بلکه روح تیمی و نماد تعصب بارسلونا محسوب میشد.
به گزارش فوتبالی، با وجود اینکه مدتیست از مستطیل سبز خداحافظی کرده، اما هنوز نامش با خاطرات شیرین نیوکمپ و روزهای باشکوه بلوگرانا گره خورده است. او تنها یک مدافع نبود؛ یک رهبر بود، صدایی بلند در زمین و تکیهگاهی برای همتیمیها. کسی که در لحظات سخت، با چشمانی خشمگین و دستانی باز، فریاد میزد تا کل تیم را از دل طوفان بیرون بکشد.
پیکه سبک متفاوتی در دفاع داشت. ترکیبی از آرامش، هوش، پاسکاری تمیز و البته گلزنی. او نهتنها در قلب خط دفاع جا داشت، بلکه در صحنههای حساس هم مثل یک مهاجم فرصتطلب ظاهر میشد. گلهایش در چمپیونزلیگ گواهیست بر این توانایی بینظیر؛ جایی که بهعنوان گلزنترین مدافع تاریخ این رقابتها شناخته میشود.
افتخارات او خیرهکننده است؛ ۸ قهرمانی لالیگا، ۳ قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا با بارسلونا، و یک جام جهانی و یک یورو با تیم ملی اسپانیا. او نهتنها در سطح باشگاهی، بلکه در تیم ملی هم نقش ستون دفاعی را ایفا کرد. پیکه به فوتبال تنها قدرت و فیزیک نبخشید، بلکه هوش تاکتیکی و شخصیت هم هدیه داد. بازیکنی که برای میلیونها هوادار، فقط یک فوتبالیست نبود؛ بخشی از تاریخ، غرور و خاطره بود. او رفته، اما خاطرهاش برای همیشه روی صندلیهای نیوکمپ جا خوش کرده است. آیا جانشینی برای چنین اسطورهای خواهد آمد؟ فقط زمان پاسخ میدهد.
نوستالژی؛ جرارد پیکه نماد تعصب دیوار دفاعی بارسلونا
