پایگاه خبری فوتبالی- کمتر کسی تردیدی در شکست تیم ملی برابر انگلیس داشت ولی نتیجهای که رقم خورد، بیشتر یک آبروریزی تاریخی بود تا اتفاقی عادی.
به گزارش فوتبالی، کارلوس کیروش خودخواسته به سمت شکست رفت. درحقیقت باخت تیم ملی برابر انگلیس نه با ضربه سر بلینگام که با اعلام ترکیب اصلی استارت خورد؛ یک چیدمان پر از ایراد با حضور بازیکنانی که خودشان را برای تماشای جام جهانی از روی کاناپه! خانهشان آماده کرده بودند ولی به لطف خرق عادت مرد پرتغالی، در زمین ورزشگاه حضور داشتند. کی روش جانشین اسکوچیچ شد که تیم ملی، «درخشان» ببازد ولی به صورت مفتضحانه ای درخشان باخت!
مهمترین سوال که بیتردید در پرونده ابهامهای تاریخ فوتبال ایران، بایگانی خواهد شد این است که کیروش چه ترفند و چه شناختی از انگلیس پیدا کرده بود که چنین ترکیب از پیش بازنده ای را برای تیم ملی انتخاب کرد؟ موضوع منفی دیگر این است که آیا کیروش نسبت به نیروی انسانی خودش در تیم ملی، وقوف کامل داشت که چنین آرایشی را روانه زمین کرد؟ بدون شک، تیم ملی بازیکنانی داشت که نسبت به مردان حاضر در ترکیب اصلی بازی با انگلیس، شرایط فنی بهتری داشتند ولی یا دیر وارد زمین شدند و یا اصلا به زمین نیامدند.
سوال اصلی این است که روزبه چشمی به کدام دلیل برای حضور در ترکیب اصلی انتخاب شد؟ و چه کسی تصمیم گرفت از او به عنوان مدافع آخر استفاده کند؟ چشمی در دوره قبلی جام جهانی در این پست بازی کرد ولی از آن روزگار، 4 سال گذشته و چشمی در این بازه زمانی به شدت افت کرده است. روی گل سوم، ناتوانی چشمی کاملا نمایان شد. او نه توانست توپ را بزند و نه موفق شد بازیکنان صاحب توپ را متوقف کند. چشمی شاید هافبک دفاعی خوبی در استقلال باشد (که در مقام مقایسه با خودش، دیگر حتی این پوئن را هم ندارد) ولی هرگز مدافع آخر خوبی نبوده و مشخص نیست تیم ملی چند بار دیگر باید تاوان بدهد تا کیروش هم متوجه این گزاره بشود. البته عجیب اینجاست که فرهاد مجیدی و ساپینتو این ماجرا را فهمیده اند و روزبه را یک خط جلوتر برده اند اما آقای کی روش هنوز نفهمیده است!
ماجرای دیگر، علی کریمی است. حتی اگر علی کریمی خودش سرمربی تیم ملی و یا هر تیم دیگری حتی در سطح محلات بود، هرگز به خودش بازی نمیداد ولی کیروش او را برای ترکیب اصلی رویارویی با انگلیس انتخاب کرد. تعداد حرکات مفید و ضربات کریمی به توپ در 45 دقیقه حضورش در زمین برابر بود با حرکات مفید و تعداد ضرباتی که ما در خانه نشسته بودیم و داشتیم فوتبال می دیدیم به توپ بازی زدیم. صفر مطلق! کاملا خنثی؛ این شاید بهترین توصیف برای علی کریمی باشد که شاید بهتر بود خودش درباره آمادگیاش به کیروش، حقایق را میگفت.
یک سوال فنی دیگر از جناب کی روش؛ زوج سید مجید حسینی و مرتضی پورعلیگنجی در کدام بازی تست شده بودند که کیروش آنها را برای بازی اول انتخاب کرد؟ حسینی در سمت چپ و جلوی بوکایو ساکا، بسان غریبهای بود که تلاش میکرد مسیر خودش را برود و کاری به ستاره انگلیس و توپ زیر پایش نداشته باشد. یک مدافع آنهم با رزومه حضور در سوپرلیگ ترکیه، چند بار باید برابر تغییر مسیر بازیکن روبرویش، ناکام بماند؟
تیم ملی هرگاه توانست توپ را سالم به دو چهارم میانی زمین برساند، دروازه انگلیس را به خطر انداخت. گل طارمی، ضربه آزمون که به تیر دروازه خورد و حتی موقعیتهایی که جهانبخش و طارمی هدر دادند همگی نشات گرفته از عملکرد سعید عزتاللهی بودند که وقتی وارد زمین شد، توانست اندکی مرکز زمین را کنترل کند. بنابراین تیم ملی در زمان حال، به واسطه طارمی و بقیه، قدرت رسیدن به دروازه هر تیمی را دارد اگر کیروش فکری به حال خودش کرده و تصمیماتی نگیرد که استارت یک هزارتوی مفتضحانه را بزند.
بدون تردید، مقصر اصلی این شکست سنگین کسی جز کارلوس کیروش نیست. مرد پرتغالی بابت این حیثیت از دست رفته، یک توضیح به «همه» بدهکار است هرچند مطمئن بودیم به خاطر پر و بالی که به او داده شده است او افراد جریانات دیگری را مقصر اعلام می کند که همینطور هم شد و او در کنفراس بعد از بازی و مصاحبه با خبرنگاران حاضر در دوحه به همه گفت همه فکر می کنند فوتبال پلی استیشن است!
آقای کی روش در پلی استیشن و فیفا ۲۳ و فیفا ۲۲ و ... اگر ارنج را بد بچینی، بد می بازی!
گزارش از علیرضا خطیبی/ پایگاه خبری فوتبالی