گزارش فنی/ آنالیز تیم ملی فوتبال ایران در قطر (بخش اول)؛ برنده‌ها

گزارش فنی/ آنالیز تیم ملی فوتبال ایران در قطر (بخش اول)؛ برنده‌ها

پایگاه خبری فوتبالی- فاصله تیم ملی برای صعود از مرحله گروهی در جام جهانی، از یک بغل پای درست و حسابی طارمی در روسیه به یک گل در قطر رسید و اتفاقی که رقم نخورد تا طبق معمول!، چیزی از ارزش‌هایمان کم نشود. 

به گزارش فوتبالی، این فهرست را شاید بتوان به عنوان برنده‌های حضور تیم ملی در جام جهانی 2022 معرفی کرد.

* سید حسین حسینی برابر ولز

بعد از یک روز تلخ برابر انگلیس، حسینی با اعتماد ویژه کی‌روش، در دومین بازی هم وارد ترکیب اصلی شد و جواب مرد پرتغالی را به بهترین شکل ممکن داد. 2 واکنش طلایی حسینی برابر ولز و درحالیکه بازی، بدون گل در جریان بود، باعث شد تیم ملی در بازی بماند: دفع ضربه کیفرمور از روی خط محوطه 5/5 متر و سپس به کرنر فرستادن شوت مهلک بن دیویس. حسینی انتظار داشت در بازی مقابل آمریکا هم فیکس باشد تا کلین شیت کند اما کی روش بیرانوند را به او ترجیح داد تا علی بیرو کلین شیت نکند.

* مهدی طارمی

کار خودش را به بهترین شکل ممکن انجام داد تا ثابت شود مهدی طارمی، فعلا طلایی‌ترین ستاره فوتبال ایران است. طارمی تنها بازیکن این دوره است که دروازه انگلیس را باز کرده آنهم 2 بار. کاری که بازیکنان ولز و آمریکا و سنگال موفق به انجامش نشده اند. 

زدن 2 گل، ارسال یک پاس گل و فراهم آوردن موجبات اخراج دروازه‌بان ولز؛ دیگر کاری مانده بود؟ بله مانده بود. اینکه به ولز و آمریکا گل بزند که نتوانست. طارمی در تیمی نبود که بازیکنان همسطح خودش زیاد باشند و بتواند ایران را به مرحله یک هشتم نهایی برساند.

* رامین رضاییان

برابر ولز و آمریکا جلوتر از محرمی در ترکیب اصلی قرار گرفت و ثابت کرد هنوز هم بهترین بازیکن سمت راست ایران است. رضاییان هم در کارهای دفاعی و هم در کارهای هجومی، جزو بهترین‌ها بود و به قدری درخشید که نامش در تیم منتخب راند دوم مرحله گروهی قرار بگیرد. گلی که با یک ضربه چیپ وارد دروازه ولز کرد، قطعا به تاریخ فوتبال ایران سنجاق خواهد شد. هر چند در بازی با آمریکا همانی نبود که همه انتظار داشتند. رضاییان پسر کی روش است و برای او جان می دهد. او آنقدر خوب بود که پرسپولیسی ها به خاطر از دست دادنش حسابی ناراحت شدند. او با بازی خوبش هم به کنارگذاشتننش توسط یحیی گل محمدی هم به نوعی واکنش نشان داد.

* سعید عزت‌اللهی

45 دقیقه ابتدایی بازی برابر انگلیس بهترین دلیل برای قرار دادن نام شماره 6 در فهرست برنده‌های ایرانی جام جهانی است. تیم ملی بدون او، 3 صفر به انگلیس باخت و با او این شکست تبدیل به نتیجه 3 بر 2 در نیمه دوم بازی مقابل انگلیس شد. عزت‌اللهی تا اطلاع ثانوی باید ثابت‌ترین عنصر بازی تیم ملی باشد: یک مرد ریتم‌دهنده که می‌توانست برابر ولز، گل هم بزند و البته یکی دو شوت هم در بازی با آمریکا زد که بدشانس بود داخل چهارچوب قرار نگرفت. عزت اللهی در میانه زمین، میدان‌داری کرد تا ایران لااقل از 9 امتیاز، 3 امتیاز بگیرد.

* روزبه چشمی برابر ولز

روز تراژیک برابر انگلیس با نمایش درخشان تقریبا 20 دقیقه‌ای جلوی ولز تطهیر شد. چشمی برابر ولز، روی هر 2 گل نقش داشت. گل اول و طلسم‌شکن با شوت فوق‌العاده دقیق او رقم خورد. از روزبه چشمی معمولا شوت به یاد نداریم و اگر هم گلی زده با سر بوده یا روی فعل و انفعالات. گل دوم ایران به ولز هم با ضربه سر چشمی پایه‌گذاری شد. چشمی در نقش یک هافبک برابر ولز ثابت کرد کی‌روش جلوی انگلیس چه اشتباه مهلکی مرتکب شد که او را در دفاع آخر گذاشت. بارها و بارها در فوتبالی نوشته ایم که روزبه چشمی آنقدر هافبک دفاعی بازی کرده، دفاع آخر بودن یادش رفته است! کاش کی روش هم به این جمله رسیده بود.

* علی قلی‌زاده

درحالیکه جهانبخش، انتخاب اول کی‌روش برای تکمیل هجومی تیم ملی بود، علی قلی‌زاده در بازی با انگلیس از روی نیمکت به زمین آمد و نمره قبولی گرفت. برابر انگلیس، با او بود که تیم ملی معنای حفظ توپ را فهمید. قلی‌زاده پاس گل اول تیم ملی را هم داد. 

جلوی ولز هم، او یکی از آن حرکات محشرش را در صحنه گلش انجام داد که آفساید گرفته شد. قلی زاده، بازیکن خوش تکنیک تیم ملی است که دو سه لایی هم به بازیکنان ولز و آمریکا زد. کاری که او از دوران حضور در تیم ملی نوجوانان ایران، آن را خوب یاد گرفته است.

* ابوالفضل جلالی

ذخیره جعفر سلمانی در استقلال! به قدری خوب از فرصت تقریبا 30 دقیقه‌ای برابر آمریکا استفاده کرد که باعث شده خیلی‌ها بابت بازی ندادن بیشتر به او، از کی‌روش و حتی ساپینتو انتقاد کنند. هیجان بالای او در بازی آخر، چیزی بود که تیم ملی نیاز داشت و در ترکیب، کم بود.

 جلالی، احتمالا جدیدترین سوگلی کی‌روش در تیم ملی در صورت ماندنش خواهد بود. برخی عقیده دارند که اگر جلالی از بازی اول به جای میلادمحمدی بازی می کرد، شاید وضعیت تیم ملی، متفاوت می شد.

* مهدی ترابی

وقتی جلوتر از محبی در فهرست تیم ملی قرار گرفت، انتقاد زیادی از کی‌روش شد ولی عملکرد ترابی در قطر، نشان داد که کی روش روی برخی قابلیت های ترابی حساب کرده بود که او را به قطر برد. البته کی روش می توانست محبی را هم به قطر ببرد چون لیست او یک جای خالی هم داشت. در هر حال ترابی هرگاه وارد زمین شد، نهایت تلاشش را کرد و به همین دلیل باید نامش در این فهرست قرار بگیرد. شاید اگر ترابی برابر آمریکا هم مثل بازی با ولز و انگلیس در سمت چپ قرار می‌گرفت، طلسم صعود شکسته شده بود. شوت او به دروازه ولز را هم نباید فراموش کرد. توپی که او شوت کرد، با فاصله بسیار کمی از کنار دروازه به اوت رفت.

* احسان حاج‌صفی

نام او در لیست برنده‌هاست نه به این دلیل که کیفیت او بالا بود و حقش حضور در قطر یا بهبود عملکرد تیم ملی، بلکه این حضور، فقط به واسطه دلایل شخصی است. در صورت ماندن اسکوچیچ در تیم ملی، مطمئنا حاج‌صفی جایی در قطر نداشت ولی حالا بیشترین تعداد بازی، دقایق حضور و کاپیتانی تیم ملی در تاریخ جام‌های جهانی به نام احسان حاج صفی شده است. بی دلیل نبود که او برای رای دادن در انتخابات فدراسیون فوتبال به گزینه ای که حامی آوردن دوباره کی روش به تیم ملی بود، در یک سفر کمتر از 24 ساعت، از یونان به تهران آمد و بعد به یونان برگشت.

گزارش از علیرضا خطیبی/ پایگاه خبری فوتبالی